Faillissement: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
|||
Regel 33:
In een aantal landen bestaan er alternatieven voor het faillissement. Die regelingen worden samengevat onder de [[Europese Insolventieverordening]]en. Hoewel deze verordeningen veel met elkaar gemeen hebben bestaan er ook verschillen. Vooral op de volgende punten verschillen regelingen nog wel eens van elkaar:
* De voorwaarden voor inwerkingtreding van de regeling. In Nederland is deze bijvoorbeeld 'opgehouden te hebben met betalen', maar in andere landen is een negatief [[eigen vermogen]] voldoende.
* De vraag wie faillissement mag of moet aanvragen. Soms geschiedt dit op verzoek van een of meerdere crediteuren, maar in sommige landen moet de vennootschap zelf onder bepaalde voorwaarden faillissement aanvragen.
* De vermogensbestanddelen en vorderingen die onder het faillissement vallen (pand- en hypotheekrechten, eigendomsvoorbehouden, etc.), alsmede de posities van eventuele bevoorrechte schuldeisers.
* Eventuele verplichtingen van crediteuren. Soms zijn zij verplicht te blijven leveren aan de failliet, ook als er nog een vordering openstaat waarvan niet zeker is of die wel voldaan wordt.
Regel 39 ⟶ 40:
* De positie van [[aandeelhouder]]s;
* Een mogelijkheid tot schuldsanering en het verkrijgen van een 'schone lei' voor een natuurlijk persoon;
* Het al dan niet herleven van schulden na faillissement
* Aansprakelijkheid van directeuren en andere personen die invloed hebben of hadden op het beleid bij faillissement van een vennootschap.
== Statistieken ==
| |||