Félix de Mérode: verschil tussen versies

[[Huis Merode|De Merode]] was één van de oudste adellijke families in de Zuidelijke Nederlanden en Duitsland. In 1473 had Jean de Merode bevestiging van een titel van baron of 'Freiherr' verkregen van keizer Frederic III. Na verschillende andere bevestigingen, volgde de verheffing tot graaf voor Philippe de Merode door de aartshertogen Albrecht en Isabella in 1617. Andere grafelijke titels volgden ten voordele van verschillende familieleden. In 1709 werd Jean-Philippe, graaf de Merode en markies van Westerloo door de koning van Spanje verheven tot de Grandezza d'Espagña van Eerste klasse.

 

 

 

 

==Levensloop==

Zijn medewerking, als lid van een illustere familie, straalde gunstig af op de revolutie en dit werd nog versterkt toen zijn broer Frédéric, als vrijwilliger sneuvelde op 4 november en als een held werd vereerd. Vooral in het buitenland begreep men hieruit dat het de Belgen ernst was.

 

 

Tegelijk lid van het Voorlopig Bewind en van het Nationaal Congres, oefende Merode uiteraard heel wat invloed uit. Hij stemde de onafhankelijkheidsverklaring (de aanvaarding gebeurde unaniem) en hij stemde voor de eeuwigdurende uitsluiting van de Nassaus. Toen een koning diende te worden verkozen, opteerde hij aanvankelijk voor Otto van Beieren, maar toen dit niet haalbaar bleek, stemde hij met de meerderheid voor de [[Lodewijk van Orléans|hertog van Nemours]]. Hij was lid van de delegatie die deze verkiezing aan koning [[Louis-Philippe]] ging meedelen en terugkwam met de boodschap van diens weigering. Door zijn deelname aan de delegatie drukte Merode meteen de geruchten de kop in dat hij wel zelf graag koning wilde worden.

 

Na zijn dood werd hem een staatsbegrafenis voorbehouden, waarna hij in de begraafplaats van de familie de Merode in Rixensart werd bijgezet.

 

==Katholiek en vrijmetselaar==