Boeddhistische psychologie: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 56:
De ontwikkeling van de menselijke geest wordt beschreven in de [[ontwikkelingspsychologie]]. Aandacht voor de ontwikkeling van het denken is er in de ontwikkelingstheorie van [[Piaget]], en levenslooppsychologie van [[Erikson]], Structural Stage Theory<ref>Fowler, James W. (1995), ''Stages of Faith. The psychology of human development and the quest for meaning''. New York: HarperSanFrancisco</ref>, en de ontwikkeling van [[afweermechanismen]]<ref>Vaillant, George E.(1995): "The Wisdom of the Ego". Cambridge, Massachusetts / London, Engeland: Harvard University Press</ref>.
Er zijn westerse psychotherapeuten die zoeken naar een integratie van westerse psychotherapie en de boeddhistische leer<ref>Welwood, John (2000), ''Psychologie van de ontwaking''. Boeddhisme, psychotherapie, persoonlijke en spirituele transformatie''. Servire</ref><ref>Knibbe, hans (1999), ''De niet-herkende Boeddha. Over neurose als niet herkende boeddhakwaliteit, over psychotherapie, spiritualiteit, individuatie en overdracht''. Servire</ref>. Centraal hierbij staan de inzichten over dukkha en het ontstaan hiervan<ref>Brazier, David (2001), ''Zonder gruis geen parels''. Rotterdam: Asoka</ref>, de ontwikkeling van zelfbeelden<ref>Epstein, Mark (1998), ''Gedachten zonder denker. Psychotherapie vanuit boeddhistisch perspectief''. Rotterdam: Asoka</ref>, en de toepassing van [[vipassana]]<ref>Williams, Mark; Teasdale, Jihn; Segal, Zindel; Kabat-Zinn, Jon (2010),''Mindfulness en bevrijding van depressie. Voorbij chronische ongelukkigheid''. Amsterdam: Uitgeverij Nieuwezijds</ref>
==Zie ook==
| |||