Der Ring des Nibelungen: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
FoxBot (overleg | bijdragen)
k curs
Regel 1:
[[File:The Awakening of Brunhild by Howard Pyle.jpg|thumb|280px|Het ontwaken van Brünnhilde]]'''''Der Ring des Nibelungen''''', soms vertaald als ''De ring van de neveling'', is het [[magnum opus]] van [[Richard Wagner]], geschreven tussen [[1853]] en [[1874]]. Het is gebaseerd op het [[Middelhoogduits]]e [[Nibelungenlied]] en de [[Oudnoors]]e [[Völsunga-saga]]. De 'ringcyclus' is een vier voorstellingen durende muziek-theaterproductie, door Wagner omschreven als ''Ein Bühnenfestspiel für 3 Tage und einen Vorabend''. De cyclus omvat 4 samenhangende werken, ''[[Das Rheingold]]'', ''[[Die Walküre]]'', [[Siegfried (opera)|''Siegfried'']] en ''[[Götterdämmerung]]'' (de laatste in het Nederlands: vertaald als ''Godenschemering''). De première van de Ring vond plaats in augustus 1876 in het Bayreuther Festspielhaus onder leiding van dirigent [[Hans Richter (dirigent)|Hans Richter]].
 
'De ring'Ring is in velerlei opzicht een baanbrekend werk, niet alleen vanwege de immense duur en de veeleisende theaterproductie, maar ook omdat Wagner in dit werk het principe van het '[[Leitmotiv]]' tot in de perfectie heeft uitgewerkt.
 
==Ontstaansgeschiedenis==
Wagner begon aan de ringRing in 1848, na ideeën over werken over onder andere [[Frederik Barbarossa]] en [[Jezus (traditioneel-christelijk benaderd)|Jezus van Nazareth]] terzijde te hebben geschoven. Als eerste schreef hij het [[libretto]] voor een heldenopera, genaamd ''Siegfrieds Tod'' (later werd dit de ''Götterdämmerung'').
 
Het werk aan de [[opera (muziek)|opera]] werd verstoord door het [[Dresdner oproer]], waarin de polemiserende Wagner zelf een niet onaanzienlijke rol speelde, waarna de [[componist]] moest vluchten naar [[Zwitserland]]. Daar werkte hij aanvankelijk andere theoretische geschriften uit (onder andere zijn theoretisch hoofdwerk ''Oper und Drama'' uit 1851) alvorens hij zich stortte op de ontbrekende voorgeschiedenis ''der junge Siegfried'' (na twee verdere bewerkingen zal dit werk eenvoudigweg als ''Siegfried'' bekend worden). In het volgende jaar werden dan de dichtingen voor ''Die Walküre'' en ''Das Rheingold'' voltooid en werd -vanaf 1853- aan aanvang gemaakt met het componeren. Aanvankelijk vermoedde Wagner 'drie volle jaren' nodig te zullen hebben voor de voltooiing van het werk, het zouden er uiteindelijk 21 blijken te zijn.
 
==Synopsis==
Der Ring is een parabel over [[macht (politiek)|macht]], en beschrijft de vergeefse pogingen van [[oppergod]] [[Wodan|Wotan]] om de macht over de wereld voor zich te herwinnen, pogingen die door de [[Dwerg (fictieve soort)|dwerg]] [[Alberich]] (de ''Nibelung'') worden gedwarsboomd. Wotan wordt in zijn streven gehinderd door wetten die hij zelf heeft opgesteld teneinde oppergod te worden, en waaraan hijzelf ook onderworpen is (iets waaraan zijn echtgenote [[Fricka]] hem keer op keer fijntjes herinnert).
 
Doordat Alberich de liefde heeft afgezworen, is hij in staat met behulp van het [[Rijngoud]] een ring te smeden die hem grenzeloze macht over het aardrijk zal verschaffen. Wotan weet zich met een list de ring toe te eigenen -die dan door Alberich wordt vervloekt-, maar moet hem afgeven aan de reuzen [[Fasolt]] en [[Fafner]] als loon voor de bouw van de burcht [[Walhalla (mythologie)|Walhalla]] en als losgeld voor de godin [[Freya (godin)|Freya]], de hoedster van de eeuwige jeugd, die oorspronkelijk door Wotan aan de reuzen was beloofd.
Regel 15:
In zijn pogingen de ring terug te krijgen schakelt Wotan achtereenvolgens zijn favoriete dochter, de [[Walküre]] [[Brünnhilde]], zijn bastaardkinderen [[Siegmund]] en [[Sieglinde]] en tenslotte (indirect) het kind van die twee, [[Siegfried (opera)|Siegfried]], in.
 
[[File:282 The Death of Siegfried by Howard Pyle.jpg|thumb|280px|De dood van Siegfried]]Zijn pogingen om anderen te laten uitvoeren wat hij zelf eigenlijk wil bereiken falen echter, en uiteindelijk verliest Wotan alles wat hij heeft ingezet, alsmede zijn eigen eeuwige bestaan en dat van de andere goden. Als Brünnhilde in de finale van de ''[[Götterdämmerung]]'' de ring en zichzelf in het vuur werpt, berust Wotan in zijn ondergang, en wordt ook Walhalla vernietigd.
 
Hoewel de namen van de personages voor een groot deel zijn ontleend aan het Middelhoogduitse [[Nibelungenlied]], is het werk slechts in zeer beperkte mate aan dit middeleeuwse epos ontleend.