Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
MerlIwBot (overleg | bijdragen)
k Robot: toegevoegd: gl:Eu
uitbreiding
Regel 1:
In de theorieën van [[Sigmund Freud]] is het '''Ich''', ook het '''ego''' genoemd, het regulerend deel van de persoonlijkheid dat zich al gauw na de geboorte gaat ontwikkelen. Het is dat deel van de persoonlijkheid dat via [[perceptie]] in contact staat met de buitenwereld. Het herinnert, evalueert, plant, en reageert en handelt in de omringende fysieke en sociale wereld.
 
De buitenwereld veroorzaakt ondanks de verzorging en bescherming frustraties bij de zuigeling omdat bepaalde externe doelstellingen niet worden aanvaard als bevredigingsobjecten voor de impulsen uit het [[Es (psychoanalyse)|Es]]. Dit leidt tot een omvorming van het irrationele ''[[Es (psychoanalyse)|Es]]-gedrag'' tot het meer rationele ''Ich-gedrag''.
Regel 7:
Sigmund Freud maakt volgende vergelijking: ''de ruiter, het Ich, toomt het paard, het Es, in. Het is dus onvermijdelijk dat het Ich in conflict zal komen met het Es.''
 
Omdat het 'Ich' optreedt als bemiddelaar tussen Es en Über-ich wordt het afgebeeld als zijnde half in het bewuste, voor een kwart in het voorbewuste, en voor een ander kwart in het onbewuste. Het ''Ich-gedrag'', de interactie met de buitenwereld, situeert zich op het bewuste niveau. Het Ich beschikt over een hele reeks mechanismen om de driften binnen bepaalde grenzen te kanaliseren, de verdedigingsmechanismen van het Ich namelijk. HierbijHet kanblijft men uit gaan vanzich het principehele datleven ''Inborst ([[karakter (aard)|karakter]]) plus input is output''ontwikkelen, watvooral zoveelin zegtsituaties alswaarin dater het karakter bepalendsprake is, envan opgedane ervaringen invloed hebbendreiging, zodatziekte uitingenof andersmoeilijke zijnlevensomstandigheden. en worden.
 
Een uitingsvorm van het ego is [[egodystonie]].