Tactiek van de verschroeide aarde: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Kleuske (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
k Link(s)
Regel 30:
[[Mustafa Kemal Atatürk]] paste de tactiek toe tegen de Grieken in de [[Grieks-Turkse oorlog]]. De Grieken rukten op tot bij Ankara, maar werden hierbij steeds kwetsbaarder door hun steeds langere aanvoerlijnen. Toen de Turken de Griekse aanvoerlijnen uiteindelijk wisten af te snijden, waren de Grieken kansloos, diep in vijandelijk gebied zonder bevoorrading.
 
De grootste toepassing was wel in 1941 door [[Jozef Stalin|Stalin]] tijdens [[Operatie Barbarossa]]. Hij werd hiertoe gedwongen, omdat het Rode Leger in eerste instantie werd overweldigd door de nazi's. In afwachting van een grondige reorganisatie van het leger wilde hij de Duitse aanvoerlijnen uitrekken. Ook liet hij veel fabrieken uit Europees Rusland overbrengen naar steden achter het [[Oeral (gebergte)|Oeralgebergte]], zodat de Duitsers ze niet konden gebruiken en de Russische [[defensie-industrie]] gewoon door kon produceren buiten het bereik van de Duitse vliegtuigen. Nadat het Sovjetleger zich had hersteld van de mokerslagen in de eerste zes maanden van de oorlog in het oosten, schakelden de Russen over op een andere tactiek: ''Ni sjagoe nazad!'' (Geen stap terug!). Aangezien ook [[Adolf Hitler|Hitler]] deze order uitvaardigde (''Sieg um jeden Preis'', zege om elke prijs), mondde de strijd uit in immense veldslagen met zeer hoge verliezen voor beide partijen. Een andere plek waar de Duitsers het gedurende WO2 toepasten was in Lapland tijdens de [[Laplandoorlog]].
 
Toen Duitsland zelf uiteindelijk van beide kanten werd binnengevallen, vaardigde Hitler zijn [[Nero-bevel]] uit op 19 maart 1945. Alle zaken van militaire of economische waarde, alle voorraden en transportfaciliteiten, moesten worden vernietigd zodat de geallieerden ze niet konden benutten en iedere verovering dus geen enkel voordeel voor de aanvallers zou opleveren. En als de oorlog hierdoor niet een keer zou nemen, dan zou, aldus Hitler, het Duitse volk maar beter uitgeroeid kunnen worden. Het had immers bewezen niet te kunnen winnen, en bovendien waren alle sterkere mannen in de oorlog gesneuveld. Albert Speer, verantwoordelijk voor de uitvoering, weigerde het bevel te implementeren. Terwijl hij de generaals en Gauleiters probeerde te weerhouden van het uitvoeren van het bevel, probeerde hij Hitler te overtuigen dat hij de te vernietigen zaken later nodig zou hebben als de gebieden heroverd waren, en dat de oorlog ook gekeerd kon worden zonder uitvoering van het Nerobevel. Uiteindelijk pleegde Hitler zelfmoord en gaf Duitsland zich over zonder dat het bevel was uitgevoerd.