Pierre Langerock: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
kGeen bewerkingssamenvatting |
|||
Regel 3:
== Levensloop ==
Langerock studeerde af aan de [[Sint-Lucasschool]] van [[Gent]] in 1881. Daarna ging hij in Leuven als stagiair op het architectenbureau van [[Joris Helleputte]] werken. In 1885 trouwde hij met
Samen met Alphonse Van Houcke zette Langerock zich aan het publiceren van een losbladig werk, gewijd aan de Belgische monumenten onder de titel ''Oude Bouwwerken in Vlaanderen - Anciennes Constructions en Flandre''. De jaargangen 1881 en 1882 waren het werk van de beide jonge architecten. Met een onderbreking, publiceerde Langerock, alleen ditmaal, nog twee jaargangen in 1887 en 1888. In totaal bevat deze verzameling 240 platen en ettelijke bladzijden redactionele tekst.
Regel 16:
Opgeleid aan de Sint-Lucasschool vóór 1890 behoorde hij tot de tweede generatie St.-Lucasarchitecten. In hun ontwerpen combineerden ze moderne elementen (nieuwe materialen, productiemethoden en constructietechnieken) met de historiserende neogotische vormentaal. Voor het neogotische Nieuwe Kasteel in Westerlo ontwierp Langerock een volledig ijzeren dakgebinte.
Tijdens W.O. I vluchtte Langerock naar [[Den Haag]] en begon er een meubelzaak onder de naam 'La Belgica'. Na zijn terugkeer in België kon hij zich ten volle inzetten voor de wederopbouw van het land. Toen hij in 1923 overleed namen zijn zonen Julien en Arthur zijn architectenbureau over.
== Uitgevoerde ontwerpen ==
| |||