Als een soort "levende munt voor de inkoop van sympathie" waren olifanten eigenlijk niet geschikt; vaak bezweek het dier aan het ongewone klimaat of aan de stress van de tentoonstellingen. In het bijzonder de gewoonte om als geschenk doorgegeven te worden werd de dieren vaak te machtig.<ref>Oettermann, ''Die Schaulust am Elefanten'', blz. 31.</ref>
De [[Portugees-Indië|Portugese koloniën]] waren na de ontdekking van de oostelijke [[zeeweg]] via [[Kaap de Goede Hoop]] in 1498 naarin India gevestigd om dehet [[specerijenhandelVerre Oosten]] tegevestigd beheersen.vanwege Dit contact met hetde [[Verrespecerijenhandel|handel Oostenin specerijen]]. Deze handelscontacten maakte het koning [[Emanuel I van Portugal]] mogelijk om zich als een [[maharadja]] in zijn residentie bij Lissabon als een [[maharadja]] met staatsolifanten te omringen. Het verhaal gaat dat hij zich telkens door minstens vijf olifanten naar de kathedraal liet begeleiden.<ref>Bedini, ''Der Elefant des Papstes'', blz. 43; blz. 46–52.</ref><ref>G. de Brito, ''Os pachidermes do estado d’el rei D. Manuel'', in: ''Revisto de educação e ensino'' 9, 1894, geciteerd in Oettermann, ''Die Schaulust am Elefanten'', blz. 105 volgens Lach, ''Elephants'', 1970.</ref> Toen de nieuw verkozen paus een cadeau moest krijgen, kwam Emanuel I zijn plicht na; hij schonk een olifant, genaamd Hanno.
