Eduard Jacobs (cabaretier): verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
|||
Regel 6:
==Optreden in Quellijnstraat, Amsterdam==
Na zijn terugkeer naar Nederland in 1894 werkte hij enige tijd voor de Gebroeders van Lier als contactman voor Franse artiesten. Van [[19 augustus]] [[1895]] tot [[1903]] trad hij op in de schamele nachtgelegenheid "Het Wapen van Habsburg" in de Quellijnstraat nr. 64 te Amsterdam, als pianist/zanger van realistische liederen. Hierbij imiteerde hij de wijze van optreden van [[Aristide Bruant]]. Zijn repertoire bestond voornamelijk uit vertaalde [[chanson]]s. Kenmerkend voor Jacobs was dat hij staand de [[Piano (instrument)|piano]] bespeelde terwijl hij zijn liedjes zong.
Men moet het cabaret van die tijd, dat in Nederland toen noch vrijwel geheel onbekend was, over het algemeen beschouwen als niet meer dan een praatje met een liedje tussen de grote optredens/shows door. Jacobs deed dit echter met de nodige [[satire]] en spot en speelde ook in op de actuele gebeurtenissen, bijvoorbeeld in het liedje "Brief van het laatste Amsterdamsche trampaard". Het liefst zong Jacobs over het wel maar vooral het wee van de (Chinese) [[prostituee]]s op de [[Zeedijk (Amsterdam)|Zeedijk]] en de [[Oudezijds Voorburgwal|Oudezijds Voor-]] en [[Oudezijds Achterburgwal|Achterburgwal]] te Amsterdam ("Limonadehoertjes").{{feit||2009|12|06}}
| |||