Democratische Volksrepubliek Jemen: verschil tussen versies

Twee nationalistische groeperingen; het [[Front voor de Bevrijding van Bezet Zuid-Jemen]] (FLOSY) en het [[Nationaal Bevrijdingsfront (Jemen)|Nationaal Bevrijdingsfront]] (NLF), begonnen echter een strijd tegen het Britse bestuur en toen het Suezkanaal in 1967 werd gesloten door toedoen van de Egyptische president [[Abdoel Nasser]], begonnen de Britten zich terug te trekken uit het gebied. Zuid-Jemen verkreeg hierdoor onafhankelijkheid als de '''Volksrepubliek Zuid-Jemen''' op 30 november 1967, waarbij de NLF de machtsstrijd over het bestuur van het land wist te winnen.

 

 

De relaties met Noord-Jemen; de [[Jemenitische Arabische Republiek]], verliepen de eerste jaren vrij stroef, al bleven vijandigheden uit en werd in [[1972]] zelfs aangekondigd dat beide landen uiteindelijk samen wilden gaan. Diverse machtswisselingen traden echter op in beide landen en de marxisten in het zuiden begonnen het linkse [[Nationaal Democratisch Front]] in Noord-Jemen te steunen. Dit liep uiteindelijk uit op een grensoorlog in [[1979]] Toen de Zuid-Jemenieten dreigden te winnen, greep de [[Verenigde Staten]] in en ontstond een wapenstilstand door toedoen van de [[Arabische Liga]]. De Arabische machten wilden de supermachten er voortaan buiten houden en Saoedi-Arabië begon daarop het noordelijke regeringsleger te bewapenen, op voorwaarde dat de islamitische bevolking (waaronder de Jemenitische tak van de [[Moslimbroederschap]]) in dat land met rust gelaten zou worden. In maart 1979 kwamen beide leiders opnieuw bijeen om een unificatie te bepleiten tijdens een bijeenkomst in [[Koeweit]]. Onder de tafel kregen de Noord-Jemenitische opstandelingen echter nog steeds geldelijke en militaire steun, daar de marxistische leiding als uiteindelijk doel had het hele Arabische schiereiland onder communistisch bestuur te krijgen en bij een eventuele unie dus de dominante macht wilde vormen.