Benno van Meißen: verschil tussen versies

Benno werd in 1028 monnik, in 1040 priester en in 1066 bisschop. In 1073 raakte hij tegen zijn wil in betrokken in de [[Sachsenkrieg]]. Hij probeerde neutraal te blijven, maar net daarom beschuldigde koning [[Hendrik IV (keizer)|Hendrik IV]] hem van hoogverraad en zette hem gevangen. In 1076 verklaarde Hendrik IV dat de paus afgezet was, na een geschil met hem, de [[Investituurstrijd]], over het voorrecht om bisschoppen te benoemen. Benno was inmiddels vrij en koos de kant van de paus en van de [[Sachsenfürsten]]. In 1077 koos hij mee de tegenkoning [[Rudolf van Rheinfelden]]. Na diens dood schaarde hij zich achter de nieuwe tegenkoning [[Herman van Salm]]. Hendrik IV [[excommunicatie|excommuniceerde]] hem en de andere afvallige bisschoppen en benoemde nieuwe bisschoppen in hun plaats. Hij benoemde ook een [[Tegenpaus Clemens III]]. Benno vroeg Clemens III om vergiffenis en die liet hem in zijn bisdom terugkeren. In 1084 werd Hendrik IV tot keizer gekroond. In 1103 kondigde hij een [[Godsvrede]] af, waarvoor zijn vader [[Hendrik III (keizer)|Hendrik III]] al geijverd had. Hij kondigde vrede af over heel het rijk en Benno ondersteunde dit. Door de uitbreiding van Duitsland naar het oosten kon Benno in de jaren 1090, 1091 en 1095 zijn bisdom uitbreiden zonder bloedvergieten. Hij reisde naar [[Bautzen (stad)|Bautzen]] in [[Milzener]]land. Hij zou dorpen gesticht hebben [[Bischofswerda]] en [[Haselbachtal]] [[Bischheim (Bas-RhinHaselbachtal)|Bischheim]] en wijnbouw begonnen zijn in [[Elbtalkessel]]. Hij zou de [[Via Regia]] in [[Oberlausitz]] ook bekend als Bisschopsweg tot in hoge leeftijd meestal te voet gereisd hebben.