Boviene spongiforme encefalopathie: verschil tussen versies

In Groot-Brittannië kregen koeien vroeger diermeel waarin o.a. resten van koeien en andere dieren zoals bijvoorbeeld schapen waren verwerkt, afkomstig van zieke dieren die niet geschikt waren voor menselijke consumptie. Ook [[scrapie]]-schapen werden tot vleesmeel verwerkt. Voordien was het gebruikelijk deze zieke kadavers te verbranden. Aangezien prionen niet soort-specifiek zijn gebleken, is het goed mogelijk dat prionen afkomstig van scrapie-schapen het begin geweest van de BSE-ziekte bij het bovine rundvee. Voordien -- tot 1986 -- kwam BSE niet voor. Cruciaal was ook de andere manier waarop dit diermeel, alleen in Groot-Brittannië, geproduceerd werd. Het betrof een efficiënter continu proces, waarbij (simpel gezegd) aan één kant het materiaal de installatie inging en aan de andere kant het diermeel eruit kwam. Naar later bleek werd niet aan de gangbare internationale proceseisen voldaan. Koken, sterilisatie en zelfs autoclaveren zijn echter onvoldoende gebleken om prionen onschadelijk te maken, het besmettingsgevaar blijft aanwezig. Het resultaat was een snel optredende landelijke epidemie van BSE die honderdduizenden dieren trof, waarvan een groot aantal uiteindelijk toch door mensen is geconsumeerd omdat veel besmette koeien zijn geslacht voordat ze [[symptoom|symptomen]] konden ontwikkelen. De epidemie is inmiddels bedwongen door systematisch slachten van aangetaste kuddes en het verbieden van de verwerking van diermeel in diervoeders. Aangetaste koeien zijn ook voor menselijke consumptie afgekeurd. Daarboven zijn de voorschriften bij de slacht aangescherpt, en worden hersenen, het ruggemerg en de grote zenuwenbuiten de voedselketen gehouden.