Weduwschap: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Bruno Rosta (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
k tenminste→ten minste
Regel 12:
Een [[adel (klasse)|adellijke]] weduwe wordt een "douarière" genoemd. Correct is het om in de adressering van een brief te spreken van (bijvoorbeeld) de "''Douarière Anton graaf van Aldenburg''". Wanneer men deze dame "''Douarière Anton gravin van Aldenburg''" zou noemen dan wordt de indruk gewekt dat zij de weduwe van een gravin is, een mogelijkheid die in een aantal landen sinds de invoering van het [[homohuwelijk]] sinds kort inderdaad bestaat. Tegen de juiste vorm bij het gebruik van het woord douarière wordt in de literatuur en in het dagelijks taalgebruik, door gebrek aan kennis van de [[etiquette]], vaak gezondigd.
 
Een Joodse weduwe scheurt, wanneer zij de traditie van haar volk volgt, de zomen en naden van haar kleding op tenminsteten minste één plaats stuk en brengt enige tijd klagend en "met de tenen in de as" door waarbij de familie en kennissen haar bezoeken. In prediker 3 vers 7 heet het daarom "(er is)een tijd om te scheuren, en een tijd om toe te naaien; een tijd om te zwijgen, en een tijd om te spreken"
 
De [[rouw]]kleur is in veel landen zwart maar wijkt ook af; men kan kiezen voor paars of wit. [[Vrijmetselaars]] kiezen voor wit wat ook de Chinese rouwkleur is. Franse koninginnen hielden zich aan de voor hen gereserveerde "[[dœuil blanc]]". Zij kleedden zich in het wit en sloten zich op in een wit vertrek.