Syrisch christendom: verschil tussen versies

In de vijfde eeuw splitst de Syrische Kerk zich in Oost en West. De '''[[Kerk van het Oosten|Oost-Syrische Kerk]]''' of ''Nestoriaanse Kerk'' (is later de ''Assyrische Kerk'' gaat heten) was ontstaan na het [[Concilie van Efeze (431)|Concilie van Efeze]] in 431. Het [[nestorianisme]] (of de leer die de scheiding tussen de goddelijke en de menselijke natuur van Christus benadrukt) wordt afgewezen door de andere oriëntaals-orthodoxe kerken. De Oost-Syrische Kerk werd tussen de 9e en de 14e eeuw de grootste christelijke kerk op geografisch gebied. Haar bisdommen strekten uit vanaf Zuid-Europa tot aan China. Een deel van deze Oost-Syrische kerk is in de 16e eeuw1552 samengegaan met de roomsRooms-katholieke Kerk en noemde zich vanaf 1830 de “Chaldeeuwse” Kerk.<ref>[[Chaldeeuws-katholieke Kerk]]</ref> Het andere deel werd vanaf de 19e eeuw de Assyrische Kerk genoemd. In deze periode splitste de Assyrische Kerk zich nogmaals, nadat een groep zich aansloot bij het [[Patriarchaat van Moskou]]. Toen de Assyrische Kerk in 1964 de [[gregoriaanse kalender]] wilde gebruiken, leidde dat weer tot een schisma. Gelovigen die protesteerden tegen deze kalender en de [[juliaanse kalender]] wilden blijven gebruiken, vormden de [[Oude Kerk van het Oosten]].

Het [[Grieks-orthodox patriarchaat van Antiochië|Patriarchaat van Antiochië]] werd verdeeld in een Chalcedonische en een niet-Chalcedonische gemeente. De Chalcedoniërs bleven de toenmalige koning trouw en werden daarom door de niet-Chalcedoniërs spottend ''Melkieten'' (naar het Syrische woord:<big> ܡܠܟܝ̈ܐ </big> ''Malkoye, 'Koning aanhangers''') genoemd. De niet-Chalcedoniërs werden op hun beurt door hun tegenstanders [[Monofysitisme|monofysieten]] en later ook ''Jacobietenjacobieten'' (naar [[Jacobus Baradaeus]]) genoemd. De[[Severus Maronitischevan KerkAntiochië]], bevondde zichtoenmalige patriarch, werd door de melkieten afgezet en verbannen naar [[Egypte]]. Vele Syrische christenen erkenden echter enkel hem als de wettige Patriarch van Antiochië tot aan zijn dood in een538. nauweBaradaeus positiezorgde tussener in de tweejaren gemeentes,later maarvoor claimtdat altijdde trouwniet-Chalcedonische Syriërs niet in de strijd ondergingen. Onder [[Justinus I]] werden zij namelijk vervolgd. Zijn opvolger [[Justinianus I van Byzantium]] was milder en gaf ze zelfs toestemming om bisschoppen te zijnwijden. geweestBaradaeus maakte daar gebruik van en wijdde [[Sergius van Tella]] tot patriarch in 544. De niet-Chalcedonische Syriërs hadden weer een patriarch en voegden de term "orthodox" toe achter de naam van hun identiteit, om te refereren aan het feit dat zij enige voortzetting waren van de Katholiekeoorspronkelijke Syrische Kerk envan deAntiochië. bisschopDe ''Syrisch-orthodoxe Kerk'' was hiermee een feit. Hoewel ze monofysieten genoemd werden, hebben zij altijd ontkend deze leer aan te hangen. Zelf beschouwden zij zich als aanhangers van Romehet [[miofysitisme]].