Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 10:
[[Samuel Morse]] had in 1835 de [[Morse|morsecode]] ontworpen voor de communicatie per [[telegrafie]] en deze morsecode gebruikte Marconi voor zijn experimententen met radiogolven. Hij schakelde met behulp van een [[seinsleutel]] zijn vonkzender snel aan en uit, waardoor hij draadloze communicatie tot stand bracht. Hiermee werd Marconi de uitvinder van de draadloze telegrafie of [[radiotelegrafie]].
 
In 1897 richtte Marconi zijn "Wireless Telegraph Company" op, vanaf 1900 de "Marconi Wireless Telegraph Company". Al snel kwamen er concurrerende bedrijven, zoals [[Telefunken]] in Duitsland, ''Compagnie des Télégraphie Sans Fil'' in België en vele soortgelijke bedrijven in landen als bijvoorbeeld Frankrijk en Italië. Deze bedrijven richtten zich in eerste instantie op militaire instanties en maritieme bedrijven. De concurrentie was echter hard en men werkte elkaar tegen, onder andere door elkaar te storen.
 
De gebruikers van dit nieuwe medium hadden echter behoefte aan samenwerking in plaats elkaar dwars te zitten, zeker in noodsituaties. De duitse keizer [[Wilhelm II van Duitsland|Wilhelm II]] nam daarom in 1903 het initiatief tot de eerste radioconferentie. Daar werd de SOS-morsecode afgesproken als internationaal noodoproepsignaal. Groot Brittannië, onder aanvoering Marconi, bleef echter gebruikmaken van het signaal [[CQD]], waarbij CQ de radiotelegrafische code is voor "Oproep aan alle stations" en de D voor "Distress".