Voorstellen tot indeling van België in 1830: verschil tussen versies

Hoe [[België]] er uit zou zien, was lang onzeker. Naargelang de interne en externe instanties verschilden de scenario's. GlobaalZe kunnenkonden weworden drieverdeeld grotein krijtlijnen trekken inde dezevolgende scenario'smogelijkheden:

DitDeze optie was het scenario dat [[Willem I der Nederlanden|koning Willem I]] het meest genegen, was. Dochmaar de feiten maakten dit scenario onwerkelijk. Reeds na de [[Septemberdagen]] bleek al dat dithet onmogelijk zou worden: Willem verloor de controle over de zuidelijke provincies, op een paar [[vestingstad|vestingsteden]] na ([[Maastricht]] en [[Luxemburg (stad)|Luxemburg]]).

België en Nederland zouden in een [[personele unie]] verbonden blijven, maar elk een eigen regering, wetgeving en parlement krijgen. In alternatieve scenario's zou de kroonprins koning worden in België. Uiteindelijk sluitsloot de kroonprins, de latere [[Willem II der Nederlanden|koning Willem II]], zich bij dit scenario aan wanneertoen hij op [[16 oktober]] [[1830]] de onafhankelijkheid van België proclameertproclameerde. Deze kroonprinselijke daad wordtwerd streng berispt door Willem I. Niettemin wordt ze herhaald op [[11 januari]] [[1831]], alstoen de kroonprins een ''Manifest aan de Belgen'' publiceertpubliceerde, waarin hij zichzelf verkooptpresenteerde als Belgische koning.

Sinds het [[bombardement van Antwerpen]] op [[27 oktober]] [[1830]] door [[David Hendrik Chassé|generaal Chassé]], iswas deze optie niet meerserieus ernstigmeer. Er bestaatbestond heel wat na-ijver tegenover de Oranjes, die verantwoordelijk wordenwerden geachtgehouden voor de schade en de doden. Onder invloed van het Roeselaarse parlementslid [[Constantin Rodenbach]] wordtwerd door het [[Voorlopig Bewind (België)|Voorlopig Bewind]] een voorstel goedgekeurd om de Oranjes voor eeuwig vervallen te verklaren van de Belgische troon,: het [[decreet betreffende de eeuwige uitsluiting van de familie Oranje-Nassau van enige macht in België]]. HetPas isin pas2003 onlangs datwerd deze wet voor afschaffing vatbaar verklaard is.<ref>* Zie het artikel [[Gabriël van België]]<br />* In het [[Belgisch Staatsblad]] d.d. [[10 april]] [[2003]] wordt het decreet voor herziening vatbaar verklaard; na de [[Belgische federale verkiezingen 2007|federale verkiezingen]] van 10 juni 2007 zal het federale parlement dit decreet afschaffen.</ref><ref>[http://www.senate.be/www/?MIval=/Registers/ViewReg&COLL=S&POS=1&PUID=50336325&TID=50357296&LANG=nl Behandeling van het decreet in de Senaat - zie geheel onderaan]</ref>

België omvatte oorspronkelijk ook [[Limburg (Nederland)|Nederlands Limburg]] (uitgezonderd Maastricht en directe omgeving) en het [[Luxemburg (land)|Groothertogdom Luxemburg]]. Er werden ook aanspraken gemaakt op [[Noord-Brabant]] en [[Zeeuws-Vlaanderen]], maar dit zijn nooit realistische scenario's geweest omdat de opstandelingen geen macht konden uitoefenen in dit gebied. Franse en Belgische militairen onder [[Ernest Grégoire]] en graaf [[De Pontécoulant]] hebben wel geprobeerd om Zeeuws-Vlaanderen te veroveren, maar dit lukte niet doorwegens de uitstekende verdediging vandoor [[kolonel Ledel]] lukte dit niet. Ook Noord-Brabant was uitstekend verdedigd, door de Gentenaar [[Jozef van Geen]].<br />

Na de [[Eerste Wereldoorlog]] kreeg het idee van een dergelijk 'Groot-België' onder radicale [[Belgicisme (politiek)|Belgicisten]] weer aanhang, in iets gewijzigde vorm, maar grotendeels overeenkomstig met het oorspronkelijke plan in 1830.

Dit scenario heeft het uiteindelijk gehaald. Hierbij werd de helft van Limburg en Luxemburg afgestaan, die beiden deel gingen uitmaken of al uitmaakten van de [[Duitse Bond]], maar toch onder Nederlands bestuur bleven. Dit is de reden dat Nederlands Limburg een [[gouverneur]] heeft in plaats van een [[Commissaris van de Koningin]].{{feit}}

Radicale Franstaligen als [[Alexandre Gendebien]], vooral in en rond Luik, streefden een [[rattachisme|aansluiting bij Frankrijk]] na; bij het [[Voorlopig Bewind (België)|Voorlopig Bewind]] waren hiervan veel voorstanders te vinden. VoorDe Franse diplomaat [[Charles-Maurice de Talleyrand|Talleyrand]] was dietegen soepdit te heetscenario, omdat dithet tot een Europese oorlog zou kunnen leiden. Ook voor de opstandigen onder de Vlamingen ging opslokking door Frankrijk te ver.

LuxemburgIN werdhet verdelingsplan Talleyrand-Wellington zou Luxemburg een onafhankelijk groothertogdom enworden omvattedat ook de latere Belgische provincie Luxemburg zou omvatten. Heel [[Wallonië]] en [[Zuid-Brabant]] kwamenzouden bij Frankrijk komen. [[Vlaanderen]] zonder Brabant kwamzou bij Nederland komen.

Het [[verdelingsplan Talleyrand]] zou een [[Vrijstaat (staatsvorm)|vrijstaat]] Antwerpen creëren dat een [[Verenigd Koninkrijk|Brits]] [[protectoraat]] was, [[Pruisen]] de rechter Maasoever[[Maas]]oever laten, Frankrijk de rest laten [[annexatie|annexeren]] tot de [[Demer (rivier)|Demer]] en alles boven die rivier aan Nederland laten.