Slag bij Rorke's Drift: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Hansmuller (overleg | bijdragen)
Pompidom (overleg | bijdragen)
k Link naar doorverwijspagina gerepareerd (Tamboer naar trommelslager), met behulp van pop-ups
Regel 63:
De Britse muur was te hoog voor de Zoeloes om te beklimmen, zodat ze in elkaar doken onderaan de muur en probeerden de geweren te ontwijken of af te nemen. Voor de Britse soldaten was dit een gevecht van één tegen drie of meer. Op enkele plaatsen klommen de Zoeloes over de lichamen van de gesneuvelden om een wig te drijven in de Britse verdediging bij de muren. Met de bajonetten dreven de Britten hen terug.
 
Hevig vuur, van onder de muur en rond de heuvels van de Oscarberg, begon voor de Zoeloes vruchten af te werpen. Korporaal Schiess werd geraakt in zijn been en commissaris Dalton was gewond aan de schouder. Keefe, de [[trommelslager|tamboer]] van de "B" Company, had een vleeswond aan het hoofd. Korporaal Scammel van de NNC werd in de rug getroffen en soldaat Byrne, die hem te helpen schoot, werd gedood door een schot in het hoofd, net als 'Old King' Cole', een andere soldaat van de "B" Company. In het hospitaal behandelden dokter James Henry Reynolds en zijn verzorgers bezig de gewonden op tafels.
 
Het werd luitenant Chard duidelijk dat de muur aan de voorzijde onder bijna voortdurende druk van Zoeloeaanvallen stond en het niet lang zou volhouden. Om 18.00 u trok Chard zijn mannen terug op de binnenplaats, waarbij hij tevens twee kamers van het hospitaal opgaf. Het hospitaal had een hoge muur maar toch probeerden de Zoeloes binnen te komen. In de muren waren schietgaten gemaakt, waardoor men de Zoeloes kon bestoken. Met hun messen en speren trachtten de Zoeloes de schietgaten groter te maken, om zo binnen te dringen.