Bernardus IJzerdraat: verschil tussen versies

'''Bernardus IJzerdraat''' ([[Haarlem]], [[13 oktober]] [[1891]] - [[Waalsdorpervlakte]] ([[Den Haag]]), [[13 maart]] [[1941]]) was een [[Nederlands verzet in de Tweede Wereldoorlog|Nederlandse verzetsstrijder tijdens de Tweede Wereldoorlog]].

 

Bernardus IJzerdraat was van beroep [[gobelin]]restaurateur. Hij was leraar handenarbeid geweest in Rotterdam en richtte daarna een eigen [[weverij|weefschool]] op in [[het Gooi]]. Door de crisis in de jaren '30 moest deze school sluiten. IJzerdraat ging als adviseur werken bij de ''Deventer tapijtfabriek'' van Maurits Prins in [[Dinxperlo]].

Hij sloot zich in 1936 aan bij de beweging [[Eenheid door Democratie]], die zich zowel tegen [[fascisme]] en [[nationaalsocialisme]] als tegen het [[communisme]] verzette. Zij waarschuwde vanaf het begin voor de pro-[[Nazi-Duitsland|Duitse]] propaganda van de [[Nationaal-Socialistische Beweging|NSB]].

De Geuzen-groep bestond uit 18 mensen. Drie waren er minderjarig en zij ontliepen hierdoor de doodstraf. Hun plaats werd ingenomen door drie communistische [[Februaristaking|Februaristakers]]. IJzerdraat en de 17 anderen werden op [[13 maart]] [[1941]] gefusilleerd op de [[Waalsdorpervlakte]] bij [[Scheveningen]]. De schrijver [[Jan Campert]] maakte een gedicht over de laatste dagen van deze 18 doodgeschoten verzetsstrijders en stakers, getiteld ''[[De achttien dooden]]''.

 

 

==Externe links==