Lateraans Paleis: verschil tussen versies

Het terrein waarop zich het [[Lateraan]]se [[paleis]] en de [[basiliek]] van Sint-Jan van Lateranen bevinden, behoorde in de Romeinse tijd toe aan de Laterani, een grote familie van reders en importeurs van wilde dieren. Zij lieten er in de 1e eeuw na Chr. een geweldig paleis bouwen. Nadat Plautius Lateranus deelnam aan de samenzwering van Piso tegen keizer [[Nero (keizer)|Nero]], liet Nero hem terechtstellen in 64 na Chr. (zie Tacitus, ''Annales'' XV, 60, 1) en werden de bezittingen van de familie door Nero geconfisceerdgeconfisqueerd (Juvenalis X, 17). Vanaf 197 lag hier de ruiterkazerne van [[Lucius Septimius Severus|Septimius Severus]]. Ook had keizerin Fausta, de tweede vrouw van keizer [[Constantijn de Grote]], hier haar huis, de ''Domus Faustae''. Na het [[Edict van Milaan]] in 313 schonk Constantijn het terrein aan [[paus Miltiades]]. Het vormde sindsdien de residentie van de pausen. Het paleis bestond onder meer uit een aantal privé-vertrekken en een hal waarin verscheidene belangrijke concilies, de [[Concilies van Lateranen]], zijn gehouden.

Aan de rechter buitenmuur van het gebouw van de Heilige Trap bevindt zich een in de 18e eeuw gereconstueerdegereconstrueerde [[apsis (architectuur)|apsis]] met een fragment van een [[mozaïek]] dat deel heeft uitgemaakt van het triclinium van [[paus Leo III]] (795-816). In deze banketzaal heeft hij onder meer [[Karel de Grote]] ontvangen tijdens diens bezoek aan Rome.

Op het plein rechtsachter de Sint-Jan van Lateranen stonden ooit de [[Lupa Capitolina|Wolvin van Rome]] en het [[Ruiterstandbeeld van Marcus Aurelius]]. Het ruiterstandbeeld werd echter in 1538 verplaatst naar het [[Capitolijn|Capitool]]. Op zijn plaats liet paus Sixtus V in 1588 de [[Obelisken van Rome|obelisk]] van Thoetmosis III of IV oprichten door Domenico Fontana. Deze 31 m. hoge obelisk (met de sokkel erbij 47 m.) van rood graniet is de hoogste obelisk ter wereld.