Autotransformator: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
VolkovBot (overleg | bijdragen)
overbodigheden eruit
Regel 1:
[[Bestand:CG Autotrafo 4002904.jpg|thumb|400px|CG 750MVA 380/230kV autotrafo in de proefbank voor de opwarmingsproef. De trafo weegt compleet met koelbatterij 364ton364 ton waarvan 109 ton olie. enHij is 18.85m,85 m lang, 11.62m,62 m hoog en 10.5m,5 m breed.]]
[[Bestand:Autotrafo rating plate.PNG|thumb|400px|Typisch schakelschemaSchakelschema van een autotransformator voor hoogspanning met tertiaire wikkeling.]]
Een '''autotransformator''' (of '''spaartransformator''') is een [[transformator]] waarbij de secundaire spanning gerealiseerd wordt door een aftakking direct van de primaire wikkeling. De primaire wikkeling veroorzaakt een [[magnetische flux|flux]] in de ijzerkern, een aftakking ergens op de primaire wikkeling zal daaromdaardoor een spanning aannemen naar ratio van de positie op de primaire wikkeling.
 
Bij een [[variac]], een speciale uitvoering van de autotransformator, is de positie van de secundaire aftakking regelbaar, en daarmee wordt dus een regelbare [[elektrische spanning|spanning]] verkregen.
Regel 7:
De primaire en secundaire zijde van een autotransformator zijn niet galvanisch van elkaar gescheiden.
 
Een spaartransformator heeft verschillende voordelen ten opzichte van de gewone [[transformator]]. MaarHij mag enkel gebruikt worden bij dezelfde netten. Dit wil zeggen transformaties van hoogspanning naar een andere hoogspanning (of middenspanning, of laagspanning). Een voorbeeld is bijvoorbeeld het transformeren van 12kV12 kV naar 10kV. Dit gebeurt met een spaartransformator10 kV.
De voordelen zijn:
* Minder koper nodig voor de constructie
* Kleinere bouw
* Goedkopere constructie
* Het [[rendement (energie)|rendement]] is hoger door de kleinere joule verliezen
* Er is minder [[lekflux]]
 
Deze voordelen zijn des te groter naarmate de transformatieverhouding k dichter bij 1 komt te liggen.
In [[hoogspanningsnet]]ten worden autotransformatoren vaak toegepast om netten met elkaar te koppelen.
Bij dergelijke [[vermogentransformator]]en is er een [[lastschakelaar]] aanwezig om de spanning te kunnen regelen. Omdat er bij deze schakeling een grote spanning tussen de fasen van de schakelaar staat wordt meestal zelfs gebruikgemaakt van 3 afzonderlijke schakelaars;: Eéneen per fase. Hieraan herken je vaak ook de autotransformator. We maken onderscheid tussen de hoogspanningswikkeling, de regelwikkeling en de gemeenschappelijke [[spoel|wikkeling]]. Er is dus inderdaad geen laagspanningswikkeling aanwezig. Naast deze drie wikkelingen zien we op het schakelschema ook een tertiare driehoek-wikkeling die hier met 4 doorvoeringen naar buiten gebracht is zodat voor metingen de driehoek open gelegd kan worden. De tertiare wikkeling zorgt voor het wegwerken van asymmetrie op het net. De stroom die naar de laagspannings [[doorvoering]]en loopt is afkomstig van de hoogspannings [[doorvoering]]enhoogspanningsdoorvoeringen en van het gemeenschappelijk sterpunt!. De stroom door de gemeenschappelijke wikkeling komt uit het gemeenschappelijk sterpunt; daar zorgt de transformatorwerking voor. De som van de drie stromen uit het sterpunt is immers 0 ampère.
 
{{Commonscat|Transformers}}