Nevill Mott: verschil tussen versies

Tijdens zijn carrière heeft Sir Nevill Mott aan een groot aantal onderwerpen gewerkt uit (met name) de vaste [[Fysische chemie|stoffysica]]. Zijn speciale interesse had daarbij de overgang van elektrisch geleidende naar elektrisch isolerende eigenschappen van een materiaal. In dit verband toonde Mott bijvoorbeeld aan dat de wisselwerkingen tussen de ladingdragers in een [[kristallijn]] materiaal het transport van deze ladingdragers kan hinderen of zelfs helemaal kan blokkeren doordat een (nagenoeg) volledig gevulde en een (nagenoeg) lege energieband ontstaan die gescheiden worden door een gap (verboden energiezone). In zo'n geval spreken we van een Mott-isolator.

 

 

Tussen 1930 en 1940 hield Mott zich o.a. bezig met [[Atoom|atomaire]] botsingsprocessen, de effecten van licht op [[Emulsie|fotografische emulsies]], de theorie van [[overgangsmetaal|overgangsmetalen]] en met de hardheid van [[Messing (metaallegering)|metaallegeringen]]. Tijdens de [[Tweede Wereldoorlog]] was Mott in Londen werkzaam binnen het militaire onderzoek. Na de oorlog hield hij zich bezig met oxidatieprocessen bij lage temperatuur en metaal-isolator overgangen. Rond het midden van de jaren zestig begon zijn werk met betrekking tot de elektronenstructuur van wanordelijke materialen dat hem in 1977 de nobelprijs opleverde.