Commandeur (ridderorde): verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
DennisPeeters (overleg | bijdragen)
→‎De Franse Revolutie; een nieuwe aderlating: typo(s), replaced: Franse revolutie; → Franse Revolutie; met AWB
kGeen bewerkingssamenvatting
Regel 13:
 
==De Franse Revolutie; een nieuwe aderlating==
De revolutionaire Franse regering onteigende alle bezittingen van ridderorden als de [[Orde van Malta]] en de [[Orde van Sint-Lazarus]] in Frankrijk. [[Napoleon I]] had een hekel aan ridderlijke orden. Hij maakte waar hij dat kon een einde aan de commanderijen. De bezittingen vielen toe aan zijn [[Legioen van Eer]] dat uit de opbrengsten pensioenen betaalde aan de leden van deze "ridderorde". Napoleon'sNapoleons broers [[Lodewijk Napoleon Bonaparte|Lodewijk]], [[Jozef Bonaparte|Jozef]] en [[Jérôme Bonaparte|Jerôme]] onteigenden als koningen van [[Holland]], [[Spanje]] en [[Koninkrijk Westfalen|Westfalen]] ook tal van commanderijen. Datzelfde gebeurde met de commanderijen van de Constantinische Orde in Napels.
 
Ook later in de 19e en 20e eeuw werden commanderijen opgeheven door overheden. De antiklerikale Italiaanse regering onteigende bezittingen van ridderlijke orden in het tot een eenheidsstaat gemaakte Italië. Zo raakten de twee [[Constantinische Orde]]n en de [[Heilige en Militaire Orde van Sint-Stefanus Paus en Martelaar]] hun bezittingen kwijt. Ook na de val van het [[Keizerrijk Oostenrijk]] in 1918 en na de communistische machtsgreep in Oost-Europa na 1945 werden commanderijen onteigend.