Wanda Landowska: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
zorgvuldiger formulering |
kGeen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 19:
Na terugkeer in Parijs hield Landowska in 1921 een serie van zes invloedrijke openbare [[hoorcollege]]s over oude muziek aan de [[Universiteit van Parijs|Sorbonne]]. Zij ging lesgeven aan de [[École Normale de Musique de Paris]] en richtte in 1925 de [[École de Musique Ancienne]] op. Haar huis in [[Saint-Leu-la-Forêt]] werd een centrum voor de studie van oude muziek, waar jaarlijks zomercursussen werden gegeven. Van 1925 tot 1928 was zij tevens docente aan het [[Curtis Institute of Music]] in [[Philadelphia (Pennsylvania)]].
Toen Frankrijk in de [[Tweede Wereldoorlog]] [[bezetting (militair)|bezet]] werd, werden haar instrumenten en documenten door de [[Duitsland|Duitse]] [[Einsatzstab Reichsleiter Rosenberg]] in beslag genomen en afgevoerd. Ook later heeft zij hiervoor nooit een schadeloosstelling ontvangen. De [[Joden|joodse]] Landowska ontkwam via [[Portugal]] naar de [[Verenigde Staten]]. Zij arriveerde eind 1941 op [[Ellis Island]], samen met haar assistente en levenspartner, de klaveciniste, [[organist]]e en musicologe [[Denise Restout]] (1915-2004). Zij vestigden zich in 1949 in Connecticut, van waaruit Landowska opnieuw een centrale figuur werd in het spel en het onderricht van klavecimbelmuziek. Zij
==Waardering==
Wanda Landowska was een groot klaveciniste en een belangrijk [[pionier]], die het - rond 1900 vrijwel vergeten - klavecimbel in de belangstelling heeft weten terug te brengen. Zij speelde niet alleen barokmuziek, maar voor haar werd ook belangrijke nieuwe muziek geschreven, zoals [[Manuel de Falla]]'s ''El retablo de maese Pedro''
Haar interpretaties waren niet altijd [[partituur]]getrouw en zij
==Trivia==
*Toen de beroemde [[cellist]] [[Pablo Casals]] kritiek uitte op Landowska's
*Een [[inslagkrater]] op [[Lijst van kraters op Venus|Venus]] is naar Wanda Landowska genoemd.
|