Pietje De Leugenaar: verschil tussen versies

[[Guido van Meir]] schreef al enkele jaren [[column]]s en [[cursiefje]]s voor het blad [[Humo]] toen hij in 1975 het personage ''"Pietje de Leugenaar"'' bedacht. Pietje was een oude [[dorpsfiguur]] die meestal sakkerde op de moderne tijd en vertelde over geneesachtige kruiden, de natuur, jachttechnieken en traditionele gebruiken. Een groot deel van de humor werd ontleend aan zijn oubollige taalgebruik en vaak absurde meningen. Bij elk artikel stond een zwartwitfoto afgebeeld van een oude besnorde man met een werkmanspet. Pietje's echte naam in de reeks was ''"Petrus C."'' . Hij kreeg zijn [[bijnaam]]'' "Pietje de Leugenaar"'' omdat de mensen hem nooit ernstig namen. Alhoewel de Vlaamse politicus [[Piet Vermeylen]] ook ''"Pietje de Leugenaar"'' werd genoemd baseerde Van Meir de naam in feite op het Antwerpse café ''"De Leugenaar",'' waar zijn grootvader vaak op bezoek ging. Het personage zelf werd geïnspireerd door verschillende archetypes van dorpsfiguren uit Vlaamse boerenromans zoals de boeken van [[Ernest Claes]], [[Stijn Streuvels]], [[Felix Timmermans]], [[Cyriel Buysse]],...

 

 

De foto van Pietje zoals die destijds in Humo gebruikt werd om Van Meirs columns te illustreren werd door striptekenaar [[Marc Sleen]] overgetekend in het [[Nero (strip)]]album ''"Baraka" (1986).'' Pietje staat in strook 22 naast [[Jo Lemaire]] aan Nero's frietkraam.