Engelbrekt Engelbrektsson: verschil tussen versies

'''Engelbrekt Engelbrektsson''' (Enlikobenning bij [[Norberg]], [[1390]] – [[Hjälmarmeer]], [[4 mei]] [[1436]]) was een [[Zweden|Zweeds]] rebellenleider en later staatsman. Hij was de aanvoerder van de [[Engelbrekt-opstand]] die gericht was tegen [[Erik VII van Denemarken|Erik VII van Pommeren]], koning van de [[Kalmarunie]].

== Zijn leven ==

 

Engelbrekt zelf was een eigenaar van een mijn in [[Dalarna]], midden-Zweden. Door de doorlopende oorlogen van de Denen met [[Hertogdom Sleeswijk|Sleeswijk]], [[Holstein (streek)|Holstein]] en [[Pommeren (landstreek)|Pommeren]] werd de export van Zweedse goederen (vooral het ijzer) danig verstoord. Ook het optreden van de lokale, Deense rentmeesters en de hoge belastingen leidden tezamen toch grote onrust en afkeer. Hij begon met de hulp van de plaatselijke mijnwerkers en boeren een opstand die zich al snel uitbreidde over de rest van het land. Deze opstand werd ook door de adel en clerus gesteund.