Hanno (olifant): verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 24:
De reis werd voor de delegatie en hun dragers steeds zwaarder; door de talloze nieuwsgierigen raakte de logistieke planning van de reis meer dan eens door de war. De beslissing om het oorspronkelijke tijdsplan aan te houden, ondanks verzoeken van steden en edelen om hun met een bezoek van het dier te vereren, verhoogde de aantrekkingskracht van de bezienswaardigheid nog. Toen de eerste landhuizen voor Rome door de massale aandacht schade opliepen, stuurde Paus [[Leo X]] een compagnie van [[boogschieten|boogschutters]] uit zijn [[Zwitserse Garde]]. Dit trok de aandacht van veel Romeinse prominenten die het gezelschap tegemoet gingen. Hanno's slaapplek voor de poort van Rome, ter voorbereiding op zijn triomfantelijke intocht in de stad, was een [[Vesting (verdedigingswerk)|vesting]] gelijk.
 
Het lukte de delegatie onder leiding van Da Cunhas op 19 maart 1514 om met de met een brugachtige constructie beladen olifant en zijn reisgezelschap in een grote pompeus vormgegeven triomftocht Rome te betreden. Met strenge inachtneming van de ceremoniële regels worden de cadeaus bij de menagerie aan de Paus overhandgdoverhandigd. De grootste vreugde, zo werd bekend gemaakt, beleefde de paus bij het ontvangen van de olifant.<ref>Bedini, ''Der Elefant des Papstes'', geeft in het hoofdstuk ''Die Straße nach Rom'' (blz. 53–78) een gedetailleerde omschrijving van de reis en de aankomst van de delegatie in Rome, welke gebaseerd is op bronnen van tijdsgenotentijdgenoten; daarop aansluitend leze men ook het citaat van Oettermann, ''Die Schaulust am Elefanten'', blz. 107 uit L. A. Rebello da Silva, ''Corpo diplomatico Portuguez'', Lissabon, 1862; I, blz. 236.</ref>
 
Het bericht van de succesvolle diplomatieke missie was voor Emanuel van Portugal aanleiding om een jaar later, in 1515, een door Albuquerque naar Lissabon gestuurde [[neushoorns|neushoorn]] naar Rome door te zenden. Dit dier heeft Rome echter nooit mogen bereiken, maar werd wel vereeuwigd door [[Albrecht Dürer]].