Severinus van Noricum: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Rubinbot (overleg | bijdragen)
k robot Erbij: es:Severino (santo)
k WikiCleaner 0.99 - Link naar doorverwijspagina aangepast. Help mee!
Regel 1:
[[Afbeelding:San Severo-Stemma.png|thumb|200px|De heilige Severinus in het stadswapen van [[San Severo]] ]]
[[Afbeelding:Sankt Severinus Erpel.jpg|thumb|200px|De kerk van St. Severinus in [[Erpel]] ]]
'''Severinus''' of '''Severijn''' (ongeveer [[410]]-[[482]]) was een heilige, waarvan we maar een beperkte kennis hebben. We weten niet wanneer en waar hij precies geboren is, en zelfs niet of het een [[Germanen|Germaan]] of een [[Romeinen (volk)|Romein]] was. Hij leefde in de tijd van de [[Grote Volksverhuizing]]. Zijn werkterrein lag in het huidige [[Oostenrijk]].
 
Als jongeman trok hij naar [[Oude Egypte|Egypte]] om bij de monniken aldaar te verblijven. Daarna ging hij als [[missionaris]] naar Europa. Hij trok in [[454]] naar [[Noricum]], wat een Romeinse provincie was die zich bevond op de plaats waar tegenwoordig [[Oostenrijk]] ligt en vestigde zich iets ten noorden van [[Wenen]], in de stad Asturië. Daar probeerde hij de mensen te bekeren, maar dat lukte niet. Hierop vertrok hij, voorspellende dat de mensen groot onheil zou geschieden.
Regel 7:
De [[Hunnen]] kwamen, en de stad werd vernietigd. Severinus trok vervolgens naar [[Faviana]], het voormalige Wenen, en daar ging de bekeringsarbeid heel wat sneller. Naar verluidt woonde er in de stad een gierige weduwe, Procula, die haar zolder vol met graan had terwijl er hongersnood was in de stad. Na vermanende woorden van Severinus deelde zij haar voorraden uit en op dat moment verdween ook het ijs op de Donau, waardoor graanschepen de stad konden bereiken.
 
Severinus bemiddelde tussen de katholieken en de [[Arianisme|Arianen]].
 
Vervolgens trok Severinus nog verder, bekeerde veel mensen en deed veel wonderen, zoals het afwenden van een sprinkhanenplaag en het genezen van zieken. Ook stichtte hij kloosters, en wel Favianus in [[Mautern an der Donau|Mautern]] en Bojotro in [[Passau (stad)|Passau]]. Zelf ging hij in een kluis wonen, waar hij veel mensen tot raad was. Naar verluidt kwam ook koning Gibold van de [[Alemannen]] bij hem op bezoek, en de monnik was heel boos op hem. Later verklaarde hij banger te zijn geweest voor Severinus, dan bij de gevaarlijkste veldslag.
 
Severinus stierf in [[482]] en werd spoedig daarop als een heilige vereerd. Zijn volgelingen werden spoedig door de Germaanse aanvoerder Odvaker verdreven. Zij namen het gebeente van Severinus mee naar [[Frattamaggiore]] bij [[Aversa]].