Joseph Schumpeter: verschil tussen versies

Hoewel Schumpeter sommige jonge [[econometrie|wiskundig economen]] aanmoedigde en zelfs enige tijd voorzitter was van de [[Econometric Society]] (1940-41), was Schumpeter geen wiskundige, maar veeleer een econoom, die probeerde om [[sociologie|sociologische]] begrippen in zijn economische theorieën te integreren. Vanuit huidig perspectief heeft men betoogd dat Schumpeters ideeën over de [[conjunctuur]]cyclus en [[economische ontwikkeling]] niet konden worden ''gevangen'' in de wiskunde van zijn tijd - om ze gedeeltelijk te formaliseren heeft men het toen nog niet bestaande begrippenkader van de niet-lineaire [[Wiskundige systeemtheorie|dynamische systemen]] nodig.

 

Onder creatieve vernietiging (Engels: 'creative destruction') verstaat Schumpeter een proces van voortdurende [[innovatie]], waarbij succesvolle toepassingen van nieuwe technieken de oude vernietigen. Schumpeter houdt technische innovatie voor de enige werkelijke bron van economische groei. Succesvolle innovatie verschaft tijdelijke marktmacht, die de winsten en marktaandelen van op voorgaande technieken gevestigde bedrijven aantast. In een nooit eindigend proces van opkomst en ondergang worden oude bedrijven vernietigd door nieuwe. Daar technische innovatie volgens Schumpeter de enige manier is waardoor de welvaart kan toenemen, ziet hij niets in maatregelen waarbij ongericht geld in de economie wordt gepompt om groei te bevorderen.

 

Schumpeters grote kennis komt tot uiting in zijn postuum verschenen ''Geschiedenis van de Economische Analyse''. Sommige van zijn oordelen zijn wel enigszins merkwaardig, bijvoorbeeld zijn mening dat niet [[Adam Smith]], maar [[Anne Robert Jacques Turgot|Turgot]] de belangrijkste [[18de eeuw]]se econoom was.

 

In Schumpeters theorie volstaat de [[Algemene evenwichtstheorie|Walrasiaanse evenwichtstheorie]] niet om de voornaamste mechanismen van de economische ontwikkeling te beschrijven. Schumpeter was van mening dat een goed ontwikkeld financieel systeem, met een reeks van instituties voor de kredietverlening, het een "entrepreneur" mogelijk maakt om zijn "ideeën" te realiseren door alle benodigde "productiemiddelen" in te kopen.

 

Men kan een onderscheid maken tussen economen die de nadruk leggen op de "reële" wereld en die geld beschouwen als niet meer dan een smeermiddel om de boel draaiende te houden en economen die [[monetaire institutie]]s belangrijk vinden, omdat monetaire ontsporingen ook gevolgen hebben in de "reële" wereld. Zowel Schumpeter als Keynes vallen in de laatste categorie. Desondanks verwierp Schumpeter, die een [[Klassiek-liberalisme|klassiek liberaal]] was, het [[keynesianisme]].

 

Schumpeters meest gelezen boek is waarschijnlijk ''Capitalism, Socialism, and Democracy'' (Kapitalisme, Socialisme en Democratie), waarin hij de theorieën van [[Karl Marx]] bespreekt. Schumpeter staat sympathiek tegenover Marx' analyse, maar concludeert dat het [[kapitalisme]] door het [[socialisme]] vervangen zal worden om andere redenen dan Marx denkt. In dit boek presenteert Schumpeter ook zijn beroemde concept van [[creatieve vernietiging]], wat inhoudt dat oude manieren van werken en oude structuren telkens vervangen worden door nieuwe.

 

De eerste tijd na zijn dood beperkte Schumpeters invloed zich voornamelijk tot verschillende [[heterodoxe economie|heterodoxe]], vooral Europese economen, die geïnteresseerd waren in industriële organisatie, [[evolutie|evolutionaire theorie]] en economische ontwikkeling, en die meestal aan de andere kant van het politieke spectrum stonden dan Schumpeter zelf. Vaak werden zij beïnvloed door Keynes, Karl Marx en [[Thorstein Veblen]]. [[Robert Heilbroner]] was een van Schumpeters meest gerenommeerde leerlingen. Heilbroner heeft uitgebreid over hem geschreven in zijn werk ''The Worldly Philosophers''.

 

Vandaag de dag heeft Schumpeter een aanhang bij economen die zich bewegen op gebieden buiten de standaardeconomie van de leerboeken, zoals economisch beleid, management studies, industrieel beleid en het onderzoek naar [[innovatie]]. Schumpeter was waarschijnlijk de eerste onderzoeker die theorieën over het [[ondernemerschap]] ontwikkelde. Het innovatieve programma van de [[Europese Unie]] en de voornaamste concretisering hiervan, de [[Strategie van Lissabon]], is bijvoorbeeld beïnvloed door Schumpeter.

 

{{reflist}}

 

{{DEFAULTSORT:Schumpeter}}

[[Categorie:Oostenrijks econoom]]

 

[[fr:Joseph Schumpeter]]

[[he:יוזף שומפטר]]

[[hy:Ջոզեֆ Շումպետեր]]

[[io:Joseph Alois Schumpeter]]