Doodzonde: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 1:
In de christelijke traditie bestaat er een hiërarchie in de zwaarwichtigheid van [[zonde|zonden]]. De ergste zonde is hierbij de '''doodzonde'''. Ze staat tegenover de [[dagelijkse zonde]]
De doodzonde kan vergeven worden door een oprecht volmaakt berouw en/of het Sacrament van de [[Biecht]]. Het volmaakt berouw (berouw over de zonden enkel omwille van een pure liefde tot God) vergeeft de zonden in doodsgevaar ook buiten de Biecht. De persoon die de genade van een volmaakt berouw krijgt zal echter zonder uitzondering verlangen een oprechte Biecht uit te spreken bij een priester of bisschop. ▼
Volgens de [[Catechismus van de Katholieke Kerk]] moeten drie voorwaarden tegelijk vervuld zijn om van een doodzonde te kunnen spreken: "Elke zonde die een ''zwaarwegende materie'' tot object heeft en die begaan wordt ''met volle kennis'' en ''weloverwogen toestemming'', is een doodzonde."
Door het doen van een doodzonde verliest de mens de [[heiligmakende genade]], de gemeenschap met God, en kan derhalve niet de hemel binnengaan. Degenen die in staat van doodzonde sterven worden tot de hel veroordeeld.
▲De doodzonde kan vergeven worden door een oprecht volmaakt berouw en/of het Sacrament van de [[Biecht]]. Het volmaakt berouw (berouw over de zonden enkel omwille van een pure liefde tot God) vergeeft de zonden in doodsgevaar ook buiten de Biecht. De persoon die de genade van een volmaakt berouw krijgt zal echter zonder uitzondering verlangen een oprechte Biecht uit te spreken bij een priester of bisschop.
Het begrip ''doodzonde'' mag niet verward worden met het begrip ''[[hoofdzonde]]''.
| |||