Nationaal Steun Fonds: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
links |
|||
Regel 1:
Het '''Nationaal Steun Fonds''' (NSF) was in de [[Tweede Wereldoorlog]] een [[Nederlands verzet in de Tweede Wereldoorlog|verzetsorganisatie]] die behulpzaam was bij het financieren van de illegaliteit in [[Nederland]]. Het fonds werd ook wel ''de financierder van het verzet'' genoemd.
== Ontstaansgeschiedenis ==
December 1940 richt de gewezen marineman [[Iman Jacob van den Bosch]] in Eindhoven de verzetsgroep ''Tromp'', met het bijbehorende ''Tromp Fonds'' op. Hij werkt dan als directeur bij de buitenlandse expeditiedienst van Philips. Doel van de groep was het financieel steunen van de gezinnen van de Nederlandse zeevarenden die na het begin van de oorlog in dienst van de geallieerden waren gekomen. Dat waren er ca. 18.000. Op last van de Duitse bezetter wordt in april 1941 aangekondigd dat het betalen van gelden aan gezinnen van zeevarenden in dienst van de geallieerden zal worden stop gezet. Door kapitein ''Abraham Filippo'', gezagvoerder bij de [[Holland-Amerika Lijn]], werd daarna een steunfonds opgericht waaruit uitkeringen aan de betrokken gezinnen gedaan konden worden. Deze organisatie kreeg de naam de [[Zeemanspot]] mee. Bij de oprichting van plaatselijke hulpcomités vond hij een enthousiaste medewerker in de bankier en oud koopvaardijofficier [[Walraven van Hall]], kortweg Wally. In oktober 1941 wordt het Duitse besluit geëffectueerd.<ref>[http://irs.ub.rug.nl/ppn/299333221 Johan van der Wal, ''We vieren het pas als iedereen terug is'', Proefschrift, Universiteit Groningen, 2007</ref> De achtergebleven gezinnen konden vanaf dan alleen nog aanspraak maken op een minimale steun volgens de normen van Maatschappelijk Hulpbetoon. In Nederland ontstonden in de eerste jaren van de oorlog vele van dit soort verzetsgroepen. Zij zamelden contant geld in en verdeelden dat later onder de zeemansgezinnen. Omdat er ook behoefte was aan
== De leiding ==
|