Alice Miller (psycholoog): verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 5:
Ze heeft dertien boeken geschreven die vertaald zijn in dertig talen. Het fundament van haar onderzoek en schrijfwerk is te lezen in ''Het drama van het begaafde kind'' ([[1979]], vertaling [[1981]]; herziene uitgave [[1996]]).
 
Gedurende meer dan 20 jaar werkte Miller als psychoanalytica in [[Zürich (stad)|Zürich]]. Eind jaren '70 stelde zij de geldigheid van de psychoanalytische theorie van [[Freud]] radicaal ter discussie en wees zij die af, omdat de klassieke [[psychoanalyse]] naar haar mening de toegang belettebelet tot de ware oorzaken van traumatische gebeurtenissen uit de kindertijd. Deze trauma's berusten niet op de kinderlijke fantasie, maar op feitelijke ouderlijke machtsuitoefening, volgens Miller. Miller legt de oorzaak van neurosen en psychosen, depressies, verslavingen en delinquent gedrag bij de [[opvoeding]]: het onderworpen worden als kind door de ouders aan fysiek en/of psychisch [[geweld]], en de volledige [[verdringing]] daarvan als volwassene. Bijna iedereen is als kind geslagen, maar in alle culturen is het sparen van de ouders de hoogste wet, stelt Miller.
 
Miller was getrouwd met de socioloog [[Andreas Miller]] (1923-1999), met wie zij als medestudent uit Polen naar Zwitserland was geëmigreerd. Later is zij van hem gescheiden. Zij kregen twee kinderen, [[Martin Miller]] en Julika Miller.