Curietemperatuur: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Luckas-bot (overleg | bijdragen)
Xqbot (overleg | bijdragen)
k robot Anders: he:טמפרטורת קירי; cosmetische veranderingen
Regel 1:
De '''Curietemperatuur''', vernoemd naar [[Pierre Curie]], is de temperatuur waarboven ferromagnetische materialen ophouden een permanent [[magneetveld]] om zich heen te bezitten.
 
Als bijvoorbeeld een ijzeren magneet wordt verwarmd boven de Curietemperatuur van 770  °C dan is hij niet meer [[ferromagnetisme|ferromagnetisch]]. Hij wordt dan [[paramagnetisme|paramagnetisch]]. Als het ijzer weer afgekoeld is, komt het permanente magneetveld niet terug. Wel is er dan weer een magneetveld aanwezig in kleine gebiedjes in het materiaal, de zogenaamde [[gebiedjes van Weiss]] ([[Pierre-Ernest Weiss]]), maar deze velden wijzen in willekeurige richtingen, zodat er geen resulterend extern magneetveld aanwezig is. Het is wel mogelijk het ijzer opnieuw te magnetiseren.
 
De Curietemperatuur is moeilijk exact te meten. Ten eerste verdwijnt het permanente magneetveld rond het materiaal slechts geleidelijk. Ten tweede is de curietemperatuur sterk afhankelijk van kleine verontreinigingen in het materiaal, vooral van het overal aanwezige ijzer.
Regel 72:
|}
 
== Zie ook ==
* [[Temperatuurschaal]]
 
Regel 90:
[[fi:Curie-piste]]
[[fr:Température de Curie]]
[[he:נקודתטמפרטורת קירי]]
[[hr:Curieva temperatura]]
[[it:Punto di Curie]]