Jan Blokker: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k robot Defaultsort |
k afkorting voluit, replaced: o.m. → onder meer met AWB |
||
Regel 8:
In 1950 debuteerde Blokker met de novelle ''Séjour'' waarvoor hij de [[Reina Prinsen Geerligsprijs]] ontving. Er volgden twee romans: ''Bij dag en ontij'' (1952), en ''Parijs, dode stad'' (1954). In 1952 werd Blokker [[leerling]]-verslaggever bij ''[[Het Parool]]'', waar [[Simon Carmiggelt]] hem vroeg filmrecensies te schrijven. In 1954 werd hij filmredacteur bij het ''[[Algemeen Handelsblad]]''. Op de kunstredactie van die krant maakte hij kennis met [[Henk Hofland]] en [[Harry Mulisch]]. Hij werkte mee aan het satirische VARA televisieprogramma ''[[Zo is het toevallig ook nog eens een keer]]'' (1963-1964).
Hij werkte daarna bij de [[VPRO]], waar hij eindredacteur was bij de televisie, een onovertroffen spreker van eigen commentaarteksten, en
Gedurende zijn televisieperiode bij de VPRO werd Blokker columnist bij ''[[de Volkskrant]]''. Hij was in de jaren zestig en zeventig gezichtsbepalend voor het linkse intellectuele volksdeel, en blonk uit in satirische stukjes over de linkse mode; gebundeld in onder andere ''Ben ik eigenlijk wel links genoeg?'' (1974). Tenslotte werd hij adjunct-hoofdredacteur bij ''de Volkskrant''. In 2006 kwam het tot een breuk en ging hij publiceren in ''[[NRC Handelsblad]]''. Ondanks zijn gevorderde leeftijd is Blokker nog steeds actief als journalist.
| |||