Kerkfabriek: verschil tussen versies

De oprichting van de kerkfabrieken dateert uit de periode van de [[Franse Revolutie]] en het bewind van [[Napoleon Bonaparte|Napoleon]]. Tijdens de Franse Revolutie werden alle kerkelijke goederen onteigend en ter beschikking van de natie gesteld, onder het beding "op een behoorlijke wijze te voorzien in de kosten van de eredienst, in het onderhoud van de priesters en in de ondersteuning van de armen". Onder de ''[[Convention National]]'' en het ''[[Directoire]]'' werden de kerkelijke goederen echter verkwist, de beoefening van de eredienst afgeschaft en vele geestelijken vervolgd. Door het [[Concordaat]] dat Eerste Consul Napoleon Bonaparte op [[15 juli]] [[1801]] (26 [[messidor]] van het jaar IX) afsloot met [[Paus Pius VII]] kwam hierin verandering. Op 29 april 1803 werden de bisschoppen gelast met de aanstelling van de kerkfabrieken en met het opstellen van functioneringsreglementen. De inrichting, werking en bevoegdheid werden bij Keizerlijk decreet van [[30 december]] [[1809]] geregeld. Het onafhankelijke België nam het decreet over. Het werd hierna nog gewijzigd en aangevuld door de wet van [[4 maart]] [[1870]] en een decreet van [[7 mei]] [[2004]].