Maurits van Oranje-Nassau (1843-1850): verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 9:
Prins Maurits ontwikkelde eind mei 1850 [[hersenvliesontsteking]]. Zijn ouders - hun relatie was op dat moment al verre van ideaal - kregen ruzie aan het ziekbed over de te raadplegen artsen. De koningin weigerde de lijfarts van de koning haar zoontje te laten behandelen. De koning ontzegde de door Sophie uitgekozen arts de toegang tot het ziekbed. De prins overleed op 4 juni 1850. Een verbitterde koningin schreef aan een van haar vriendinnen:
 
:"Mijn kind is dood. Zelf heb ik de oogjes dichtgedrukt. Al wat me op deze aarde nog restte aan hoop en vreugde is voor altijd weg.weg… Ik hoop dat ik gauw mag sterven. Iedere dag neemt mijn ellende toe. Ieder gezicht dat ik moet zien is me een marteling; onafgebroken heb ik het spitse gezichtje van mijn stervende kind voor ogen, hoe hij me smeekte hem te helpen, terwijl er geen enkele hulp mogelijk was…"
 
 
Op [[10 juni]] 1850 werd prins Maurits bijgezet in de grafkelder van de Oranjes in de [[Nieuwe Kerk (Delft)|Nieuwe Kerk]] te [[Delft]].