Thermo-elektrische radio-isotopengenerator: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
kGeen bewerkingssamenvatting |
maanlander van Apollo 13 |
||
Regel 1:
[[Image:Cassini's RTG.jpg|thumb|250px|Een Radioisotopengenerator van de [[Ruimtesonde]] [[Cassini-Huygens]].]]
Een '''
Er wordt gebruikgemaakt van het verval van de hoog [[radioactiviteit|radioactieve]] stof [[plutonium]]. Plutonium is instabiel en vervalt spontaan in lichtere elementen. Bij dit verval komt radioactieve straling en warmte vrij. Deze warmte wordt door middel van het [[Seebeck-effect]] gebruikt om elektriciteit op te wekken. Vooral 'deep space' missies maken van deze energiebron gebruik, omdat op grote afstand van de zon zonnepanelen weinig energie kunnen opwekken en hun nut verliezen.
Regel 7:
[[Cassini-Huygens|Cassini]], een ruimtesonde met als einddoel [[Saturnus (planeet)|Saturnus]] in 2004, maakt ook gebruik van zo'n generator. Cassini was doelwit van veel negatieve publiciteit omdat de sonde vlak langs de aarde moest scheren om snelheid te winnen. De hierbij bereikte snelheid ligt vele malen hoger dan die bij een lancering, en tegenstanders vreesden dat plutonium zou kunnen vrijkomen als Cassini van zijn [[baan (hemellichaam)|baan]] af zou wijken en in de aardatmosfeer zou verbranden. Dit zou tot duizenden gevallen van longkanker kunnen leiden.
De maanlander van de [[Apollo 13]] bevatte ook zo'n generator.
De maanlander was bedoeld om op de maan achter te blijven, maar doordat de missie mislukte, moest hij in de aardatmosfeer verbranden.
De generator is intact gebleven en ligt nu op de bodem van de [[Stille Oceaan]].
{{Commons|Category:Radioisotope thermoelectric generator|Radioisotope thermoelectric generator}}
| |||