Georgi Zjoekov (generaal): verschil tussen versies

 

== Voor de Tweede Wereldoorlog ==

Zjoekov werd op negentienjarige leeftijd opgeroepen voor dienst in het tsaristische leger, waarin hij snel opklom in rang. Na de machtsovername van de bolsjewieken sloot hij zich aan bij het [[Rode Leger (Sovjet-Unie)|Rode Leger]]. Hij overleefde de [[Grote Zuivering|grote zuiveringen]] van 1936 - 1937, waarin [[Jozef Stalin|Stalin]] uit angst voor ondermijning van zijn machtspositie talloze commandanten liet ombrengen. Net voor het uitbreken van de [[Tweede Wereldoorlog]], in de jaren 1939-1940, versloegen de Sovjets onder leiding van Zjoekov de [[Japan]]ners, die oprukten bij Chalkin-Gol op de grens van [[Mongolië]]. Op 1 februari 1941 werd Zjoekov benoemd tot chef van de generale staf.

 

Op 22 juni 1941 viel [[nazi-Duitsland]] de Sovjet-Unie binnen. De soldaten van het [[Rode Leger (Sovjet-Unie)|Rode Leger]] werden in de eerste maanden van de oorlog totaal overrompeld en grote gebieden werden door het Duitse leger veroverd. De belangrijke stad [[Sint-Petersburg|Leningrad]] dreigde in Duitse handen te vallen. Op 8 september 1941 werd Zjoekov door Stalin benoemd als bevelhebber van het Leningradfront. Hij herstelde de krijgstucht en wist de stad succesvol te verdedigen tegen de Duitse [[legergroep Noord]].

 

 

In 1942 veroverde de Duitse [[Legergroep Zuid]] grote delen van Zuid-Rusland en kwam uiteindelijk voor de poorten van [[Wolgograd|Stalingrad]] te staan. In september werkte Zjoekov, inmiddels plaatsvervangend opperbevelhebber, aan een plan (Operatie Uranus) om de Duitsers een grote nederlaag toe te brengen, dat op 19 november van start ging. Het Duitse Zesde Leger werd door Zjoekovs troepen omsingeld, uitgehongerd en begin februari 1943 gedwongen zich over te geven. Hoewel de omsingeling van het Zesde leger vaak op conto van Zjoekov geschreven wordt, dient hier toch enige nuance plaats te vinden. Zjoekov was ten tijde van de omsingeling opperbevelhebber van het Rode leger. De directe strategische planning werd naast Zjoekov sterk bepaald door Generaal Vasilevski. Zjoekov hield zich ten tijde van het beleg van Stalingrad bezig met een gigantisch tegenoffensief in het middenfront van Rusland. Dit offensief is relatief onbekend gebleven terwijl de omvang van het offensief circa 20% groter was dat de aanval op het zesde leger.

In 1944 dreef het Rode Leger de Wehrmacht terug tot in [[Polen]] en het eerste en tweede Wit-Russische Front van Zjoekov behaalde grote successen. Begin februari stonden Zjoekovs soldaten aan de [[Oder]].

 

 

Tijdens de aanval op [[Berlijn]] ontstond een wedloop tussen de troepen van Zjoekov en die van zijn grootste rivaal binnen het [[Rode Leger (Sovjet-Unie)|Rode Leger]], maarschalk [[Ivan Konev|Konev]]. Uiteindelijk was het de Rus [[Michail Minin]] (en niet de -net als Stalin- Georgiër [[Meliton Kantaria]]) die op 30 april 1945 omstreeks 22.40 uur een rode vlag op het [[Rijksdaggebouw]] plantte. Op 8 mei 1945 capituleerde [[nazi-Duitsland]] onvoorwaardelijk. Zjoekov had gedurende de hele oorlog geen enkele nederlaag geleden, afgezien wellicht van operatie Mars.

* Honorair Ridder Grootkruis in de Militaire Divisie van de [[Orde van het Bad]] van het Verenigd Koninkrijk

* Het Amerikaanse [[Legioen van Verdienste|Legion of Merit]]

* Grootkruis in de Orde [[Virtuti Militari]] van Polen

* [[Held van de Mongoolse Volksrepubliek]]

 

{{DEFAULTSORT:Zjoekov, Georgi}}

[[Categorie:Maarschalk van de Sovjet-Unie]]

[[Categorie:Russisch militair in de Tweede Wereldoorlog]]

[[Categorie:Minister van de Sovjet-Unie]]

 

[[ar:غيورغي جوكوف]]