Lettre de cachet: verschil tussen versies

De lettre de cachet was niet noodzakelijk een disciplinaire maatregel, de brief werd ook gebruikt voor bestuurlijke doeleinden, zoals het rechtstreeks geven van orders aan officieren en de brief aan de Parlementen om de koninklijke edicten[[edict]]en te registreren.

In een later stadium werden de lettres de cachet meestal gebruikt om iemand op te laten sluiten (bv. in de [[Bastille Saint-Antoine|Bastille]]). Bekende gevallen waren de lettre de cachet van [[Lodewijk XIV van Frankrijk|Lodewijk XIV]] aan [[Charles de Batz de Castelmore|D'Artagnan]], kapitein van de [[musketiers]], om [[Nicolas Fouquet]] aan te houden en in verzekerde bewaring te stellen. In vele gevallen vervulden de lettres de cachet een nuttige rol in het opvullen van de vele juridische lacunes, als uitdrukking van het koninklijk rechtvaardigheidsgevoel, of om wrede en onterende straffen opgelegd door de formele justitie of het [[gewoonterecht]] om te zetten in meer humane:. zoZo kon bijvoorbeeld een vrouw die tot de galeien was veroordeeld door een lettre de cachet gewoon naar de gevangenis; gekken of dronkaards werden zonder eigenlijke misdaad (juridisch vacuüm) opgesloten om ze tegen zichzelf te beschermen; incestplegers, die mogelijk onvoldoende bewijskrachtig veroordeeld zouden worden, konden onschadelijk gemaakt worden en een schandalig proces kon vermeden worden (de opsluiting in de koninklijke gevangenis stuitte de vervolging); men kon prostituees laten opsluiten, plegers van persdelicten, [[Jansenisme|jansenisten]], op vraag van de familie ook geldverkwisters die dreigden hun gezin aan de bedelstaf te brengen.

Noteer vooral dat het strafrecht van het [[Ancien Régime]] geen [[gevangenisstraf]] voorzag, maar een heleboel lijfstraffen[[lijfstraf]]fen, en dankzij een lettre de cachet kon men aan de gruwelijke uitvoering ontsnappen.

De procedure was als volgt: de belanghebbenden sturen aan de koning een gemotiveerd verzoek. Meestal is het de familie, maar in geval van "publiek schandaal" kan dat ook de parochiepastoor zijn, de bisschop, of de plaatselijke heer. Het verzoekschrift wordt onderzocht door de [[luitenant-generaal van politie]], of door een intendant die een onderzoek instelt. Dit onderzoek is gewoonlijk langdurig en grondig. Twee hoofdpunten van het onderzoek zijn: de juistheid van de feiten en de [[solvabiliteit]] van de familie (de opsluiting moet ook betaald worden).

[[Categorie:RechtRechtsgeschiedenis]]