Eerste triumviraat: verschil tussen versies

De afspraken stopten toen Crassus sneuvelde in de strijd tegen de [[Parthen]] in [[53 v.Chr.]]. Dat was in het nadeel voor Pompeius. En de strijd was acuut toen Pompeius dictator werd. Caesar kreeg op 7 januari 49 v.Chr. de opdracht zijn commando neer te leggen. Pompeius werd tegelijkertijd bevolen de Republiek te verdedigen. Caesar trok de [[Rubicon (Italiaanse rivier)|Rubicon]], de grens tussen zijn mandaatgebied en Italië, over met de woorden "''[[alea iacta est]]''" (de teerling is geworpen) en gaf daarmee openlijk te kennen op een staatsgreep uit te zijn. Pompeius had geen tijd een behoorlijk leger op de been te brengen en kon alleen nog maar naar het Oosten vluchten. De burgeroorlog was nu echt. Om de macht van Pompeius te breken, trok Caesar allereerst naar [[Spanje]]. Vervolgens zette hij de achtervolging van Pompeius in. Eerst werd hij door het goed georganiseerde leger van Pompeius verslagen. Maar later werd Pompeius verslagen en in [[Ptolemaeïsch Egypte|Egypte]] vermoord, waar [[Ptolemaeus XIII Theos Philopator]] aan de macht was. Hij liet Pompeius vermoorden en bood Caesar het hoofd van Pompeius aan om bij hem in de gunst te vallen.

 

 

[[Categorie:Romeinse politiek|Triumviraat, eerste]]

[[eo:Unua triumviraro]]

[[es:Primer Triunvirato (Roma)]]

[[fr:Premier triumvirat]]

[[hu:Első triumvirátus]]