L'Histoire du soldat: verschil tussen versies

produktie gebruikten het dialect van het kanton Vaud en Stravinsky wilde dat uitvoeringen aangepast zouden worden aan de regio en de plaatselijke gebruiken<ref name=autogenerated1/>.

''Histoire du Soldat'' volgt op Stravinsky's grote balletten zoals [[Le sacre du printemps]], [[Petrouchka]] en [[L'oiseau de feu]], en gaat aan zijn [[neo-klassieke]] periode vooraf.

 

De eerste uitvoering vond plaats in [[Lausanne]], volledig gesponsord door de mecenas Werner Reinhardt. Het manuscript van ''Histoire du Soldat'' schonk Stravinsky aan hem en ook de transciptie voor viool,klarinet en piano is voor hem geschreven. Daarnaast schreef Stravinsky voor Reinhardt de [[Trois pièces voor klarinet]]. Reinhardt kocht later de schetsen voor [[Les Noces]]<ref name=autogenerated1/>. Voor publieksuitvoeringen zocht Stravinsky de steun van de Russische [[Helena Petrovna van Servië|Groothertogin Helena]] die in [[Ouchy]] in Zwitserland leefde. De eerste openbare uitvoering was een succes, met veel Russische aristocratie en diplomaten in het publiek, maar de uitvoeringen moesten stoppen in verband met het uitbreken van de [[Spaanse griep|Spaanse griepepidemie]]

==Libretto==

''Histoire du Soldat'' is een parabel over een soldaat die zijn viool ruilt met de duivel voor een boek dat de toekomst van de economie kan voorspellen. Het werk heeft vier rollen: de Verteller, de Soldaat, de Prinses en de Duivel. De Verteller, een idee ontleent aan [[Luigi Pirandello]], is het hoofdkarakter van het stuk; hij reciteert de tekst rhytmisch in dichtvorm; hij is zowel uitlegger voor de karakters als commentator voor het publiek<ref name=autogenerated1/>. De verschillende delen voor de Soldaat en de Duivel worden in tableauvorm gepresenteerd; zij zijn acteurs en soms hebben zij dialoog, soms spelen zij [[pantomime]]. De Verteller neemt soms deel aan de actie. De Prinses is een stomme rol.

 

 

==Instrumentatie==

De keuze van de beperkte instrumentale bezetting werd mede bepaald door de beperkte financiële middelen die er door de oorlog waren. De keuze voor de instrumentatie werd beïnvloed door Stravinsky’s ontdekking van de Amerikaanse [[jazz]]; Ernest Ansermet had van een toernee door Amerika een bundel bladmuziek meegenomen voor hem met pianouittreksels en orkestdelen van ragtimes<ref>Dialogues</ref>. Het ensemble voor ''Histoire du Soldat'' lijkt op een jazz band doordat elke categorie – strijkers, houtblazers, koperblazers en slagwerk – vertegenwoordigd is door zowel tenor als bas componenten. Ook de instrumenten zelf zijn afkomstig uit de jazz, behalve de fagot, een vervanging voor de [[saxofoon]]; het slagwerk is een uiting van Stravinsky’s entousiasme voor de jazz<ref name=autogenerated1/>.