Sixtijnse stadsuitbreiding van Rome: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k →De Interventies: Fixing links naar doorverwijspagina's met AWB |
k Botgeholpen oplossing voor doorverwijzing: Obelisken - Verwijzing(en) gewijzigd naar obelisk (bouwkunst) |
||
Regel 23:
=== De obelisken ===
Om de assen ook visueel te verbinden en ze vast te leggen in het stadsweefsel als stedelijk feit, gebruikte Sixtus [[obelisk (bouwkunst)|obelisken]] en [[zuilen]] als focale punten op het einde van een as. Het waren spirituele symbolen met hun verwijzing naar het Egyptisch mysticisme en duidelijke verticale elementen voor de dynamisch beweging richting God. Hiervoor gebruikte hij authentieke antieke zuilen en Egyptische obelisken, die werden gerestaureerd onder leiding van Fontana, waardoor ze nu nog steeds in perfecte staat zijn. We hebben hun bestaan dus te danken aan Sixtus die ze beschermde in een tijd van spolia. De obelisken en zuilen werden echter niet enkel gerestaureerd maar ook voorzien van een duidelijk Christelijk symbool. Zo werden de [[zuil van Trajanus]] en die van [[zuil van Marcus Aurelius|Marcus Aurelius]] voorzien van respectievelijk een beeld van [[Petrus]] en één van [[Paulus]]. Obelisken werden vaak voorzien van een kruis of het pauselijk symbool. Hiermee weerspiegelde Sixtus de overwinning van het Christendom op de heidenen en gaf hij zichzelf dezelfde machtsstatus als de Romeinse keizers die deze obelisken van Egypte naar Rome haalden.
Het verplaatsen van dergelijke obelisk was iedere keer weer een huzarenstuk. Het meest exuberante voorbeeld hiervan is de obelisk die bestemd was voor het Sint-Pietersplein, om de Westzijde van het Vaticaan om te vormen van een chaotisch geheel tot een geordend plein. Volgens de legende zou hij op de plaats staan waar Petrus gestorven was. Hierdoor was de obelisk een bedevaartsoord op zich geworden wat als gevolg had dat ze niet door de spolia was vernietigd. Ook zou het de asse van [[Julius Caesar]] bevatten. Deze obelisk christianiseren was dan ook de ultieme overwinning van het katholicisme. De verplaatsing gebeurde door 800 man en 75 paarden en ze nam ongeveer 13 maanden in beslag. Dit om aan te tonen hoeveel werk het kostte de focale punten te installeren wat eveneens betekende dat ze zeer moeilijk te de-installeren waren en ze het stadsplan van Sixtus V dus definitief vastlegden in Rome.
Dergelijke obelisken kwamen dus bij de hoofdkerken te staan. Er zijn er behalve die van het Sint-Pieters, drie geplaatst: namelijk bij Santa Maria Maggiore, San Giovanni in Lateranen en Santa Maria del Popolo. Er was er echter nog één gepland bij Santa Croce in Gerusalemme, die nooit is uitgevoerd.
| |||