Sixtijnse stadsuitbreiding van Rome: verschil tussen versies

Toen ''[[Paus Sixtus V|Felice Peretti di Montalto]]'' paus werd, was [[Rome]] slechts een schim van het grootse antieke Rome. Slechts één derde van het oppervlakte binnen de [[Aureliaanse Muur|Aureliaanse stadswallen]] was bewoond, de aquaducten die vroeger de watertoevoer naar de heuvels verzorgden waren verloederd en het Middeleeuwse stadsweefsel en de heuvels zorgde voor een moeilijke circulatie, vooral voor pelgrims die op zo’n kort mogelijke tijd de zeven hoofdkerken wilden zien. Sixtus V had zich voor zijn ambtstermijn als paus al over deze problemen gebogen. Als kardinaal woonde hij in een paleis bij de [[Basiliek van Maria de Meerdere|Santa Maria Maggiore]], één van de zeven bedevaartsplekken van Rome en gelegen in het centrum. Hier zag hij hoe Rome niet kon voldoen aan de eisen die het statuut van spirituele hoofdstad en zetel van het pausdom de stad oplegde.