SN 1604: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
clean up, Replaced: → (5), plaats gevonden → plaatsgevonden, met AWB |
k div |
||
Regel 2:
| name = SN 1604
|afbeelding=[[Afbeelding:Keplers supernova.jpg|300px]]
Restant van [[Johannes Kepler|
| type = Ia <ref name="chandra">{{cite web
| title = Chandra X-Ray Observatory
Regel 26:
==De eerste waarneming==
Brunowski, een assistent van [[Johannes Kepler]], bracht Kepler op de morgen van 11 oktober 1604 het nieuws van een nieuwe [[ster (hemellichaam)|ster]] die hij de avond ervoor gezien had.
Kepler wilde er niets van weten, de hemel bleef een week bewolkt, en zo lang kon Kepler in zijn ongeloof volharden. Deze gang van zaken maakt al duidelijk, hoe moeilijk
[[Bestand:Kepler Drawing of SN 1604.png|thumb|200px|left|Johannes Keplers oorspronkelijke tekening met de locatie van de ''stella nova'', gemarkeerd met een ''N'' (8 vakjes omlaag, 4 van links).]]
==De volmaaktheid van de hemel==
Die zogenaamde volmaaktheid bestond sinds [[Pythagoras]] hierin, dat de volmaakte godheid alleen een volmaakte [[heelal|kosmos]] met volmaakte objecten geschapen kon hebben. Vanaf de [[maan]] waren alle [[planeet|planeten]] en sterren volmaakte [[ronde bol]]len, die in volmaakte [[cirkel]]s om de aarde liepen. Sinds [[Nicolaas Copernicus|Copernicus]] geloofde de avant-garde van de geleerdenwereld wel dat de [[zon]] in het midden van de kosmos stond. Het meest overtuigende argument daarvoor was echter, dat daarmede de banen van de planeten als cirkels te verklaren waren. Ook Kepler geloofde in het jaar waarin hij “zijn” supernova zag nog altijd in de volmaaktheid van de hemel en de cirkelbeweging van de planeten (pas in 1605
==De vurige driehoek==
De ster stond in de [[Boogschutter (sterrenbeeld)|Schutter]], samen met [[Jupiter (planeet)|Jupiter]], [[Saturnus (planeet)|Saturnus]] en [[Mars (planeet)|Mars]]. Dat wil zeggen in de vurige driehoek, zoals de [[astrologie|astrologen]] de driehoek Ram-Leeuw-
Dat samenkomen van Jupiter en Saturnus daar in die zogenaamde vurige driehoek gebeurt maar eens in de 800 jaar. (800 jaar eerder was [[Karel de Grote]] keizer en 800 jaar daarvoor werd [[Christus (Jezus)|Christus]] geboren). Zouden Jupiter en Saturnus in de vurige driehoek het zaakje in brand gestoken hebben? Zou dit misschien een teken voor de bekering van Amerika zijn? Dat soort dingen opperden de sterrenwichelaars onder andere. De schok was nog groter dan die door Tycho's ''stella nova'' van 1572 veroorzaakt was.
==
Alle waarnemingen vonden plaats met het blote oog. Pas in 1609 gebruikte [[Galileo Galilei|Galileo]] een telescoop om naar de hemel te kijken en pas in 1610 publiceerde hij hierover.
Kepler keerde zich in 1604 in een Duits boekje tegen alle astrologische speculaties, maar had zelf geen idee waarom het dan wel
In datzelfde werk had Kepler het ook over het juiste geboortejaar van Christus. (Max Caspar, Johannes Kepler blz 163 etc.)
==
Kepler zocht naar een verklaring voor een verschijnsel, dat volgens alle ideeën van die tijd onmogelijk was, maar in één generatie toch twee keer plaatsgevonden had. Hij probeerde een zakelijk antwoord te vinden maar vond geen oplossing. Volgens Herwart von Hohenfels verwarde hij zich in zijn eigen woorden.
Hij zocht zijn toevlucht tot verklaringen die nauwelijks van astrologie verwijderd waren, hoe zeer hijzelf daarvoor ook altijd waarschuwde.
==Moderne
In 1941 konden astronomen eindelijk met gebruik van de 2,5 m [[telescoop (optica)|telescoop]] op [[Mount Wilson]] Keplers supernovarest lokaliseren. (Dit is ook de telescoop waarmee [[Edwin Hubble]] de uitbreiding van het heelal geconstateerd had, aan de hand van supernovae Ia in andere sterrenstelsels.) Sindsdien wordt de vage zwakke wolk van ongeveer 40 boogseconden met een helderheid van 19 magnituden (een object dertigmaal zo klein als de maan en dertigmaal zo zwak als het beste oog kan zien) door sterrenkundigen bestudeerd met behulp van allerlei grote telescopen op de aarde. Maar ze kunnen nu gebruik maken van rond de Aarde cirkelende ruimtetelescopen om zo SN 1604 over het hele spectrum in kaart te brengen. Het blijkt een Type Ia [[supernova]] te zijn, 13 000 [[lichtjaar|lichtjaren]] verwijderd.
|