Michail Kalinin: verschil tussen versies

'''Michail Ivanovitsj Kalinin''' ([[Russisch]]: Михаил Иванович Калинин) ([[Verchnjaja Troitsa]] ([[Oblast Tver]]), [[7 november]] [[1875]] – [[Moskou]], [[3 juni]] [[1946]]) was een [[Sovjet-Unie|Sovjet-Russisch]] politicus.

 

Michail Kalinin, afkomstig uit een familie van kleine boeren, werd in [[1898]] lid van de [[Russische Sociaal Democratische Arbeiderspartij]]. In [[1903]] werd hij een van de eerste leden van de bolsjewistische (communistische) vleugel van de RSDAP, waar Vladimir [[Vladimir Lenin|Lenin]] de leiding over had. Tijdens de Eerste [[Russische Revolutie]] van [[1905]] speelde Kalinin een vooraanstaande rol. Hij werd in de ''[[sovjet]]'' (raad) van [[Sint-Petersburg]] gekozen voor de [[Bolsjewieken]].

 

In [[1912]] werd Kalinin lid van het Centraal Comité van de bolsjewistische partij, lid van het Russische Bureau van het CC en medeoprichter van de ''[[Pravda]]'' ('De Waarheid').

 

Na de [[Oktoberrevolutie]], die de communisten aan de macht bracht, werd Kalinin burgemeester van [[Sint-Petersburg]] en in december [[1917]] werd hij lid van de bestuursraad van het Volkscommissariaat (ministerie) van Voedselvoorziening van de [[Russische Socialistische Federatieve Sovjetrepubliek]] (RSFSR).

 

Op [[30 maart]] [[1919]], na het overlijden van [[Jakov Sverdlov]], het staatshoofd van de RSFSR, werd Kalinin door de Opperste Sovjet als zijn opvolger gekozen (voorzitter van het al-Russische Centrale Uitvoerende Comité van de Opperste Sovjet). Hij werd tevens lid van het [[politbureau]] van de [[Russische Communistische Partij]]. Met de oprichting van de [[Sovjet-Unie]] in [[1922]], werd Kalinin staatshoofd van heel de [[Sovjet-Unie]]. Zijn macht was echter uiterst beperkt, daar de werkelijke macht in handen lag van premier [[Vladimir Lenin|Lenin]] en later (vanaf [[1924]]) in handen van [[Leon Trotski|Trotski]] en [[Jozef Stalin|Stalin]].

 

Kalinin hield zich na de dood van [[Vladimir Lenin|Lenin]] ([[1924]]) aanvankelijk buiten de partijtwisten die in de partij waren uitgebroken tussen de ''Linkse'' of ''Verenigde Oppositie'', de ''Rechtse Oppositie'' en de aanhangers van [[Jozef Stalin|Stalin]]. Hoewel het wel duidelijk werd dat Kalinin sympathiek stond ten opzichte van de ''Rechtse Oppositie''. Toen Stalin zich vanaf [[1926]] ook met de Rechtse Oppositie verbond, steunde Kalinin hem. Stalin maakte een einde aan de macht van links, maar schakelde vanaf [[1928]] ook rechts uit. Omdat Kalinin zichzelf nooit openlijk bij de Rechtse Oppositie had aangesloten en sympathiek stond ten opzichte van [[Jozef Stalin|Stalin]], bleef hij als staatshoofd gehandhaafd.

 

In [[1938]] werd het Centraal Uitvoerende Comité van de Opperste Sovjet van de USSR opgeheven en vervangen door het Presidium van de Opperste Sovjet van de USSR. Kalinin werd gekozen tot voorzitter van het Presidium van de Opperste Sovjet en bleef staatshoofd van de [[Sovjet-Unie|USSR]]. Als staatshoofd van de RSFSR maakte hij echter plaats voor [[Sergej Syrtsov]].

 

Kalinin bleef tot zijn dood een trouwe aanhanger van Stalin, die hem beloonde met talrijke onderscheidingen. Zolang Kalinin loyaal was aan Stalin, behoefde hij niets te vrezen. Tijdens de [[Tweede Wereldoorlog]], toen meer landen de Sovjet-Unie gingen erkennen, nam de macht van Kalinin iets toe, omdat hij gemachtigd was om de geloofsbrieven van buitenlandse ambassadeurs en gezanten in ontvangst te nemen, in [[1943]] onder andere van de Nederlandse ambassadeur (de Nederlandse regering in ballingschap had de Sovjet-Unie pas in 1942 erkend, omdat die nu eenmaal bondgenoot was geworden tegen [[nazi-Duitsland]]).

 

[[ka:მიხეილ კალინინი]]

[[ko:미하일 칼리닌]]

[[lt:Michailas Kalininas]]

[[no:Mikhail Kalinin]]