'''Glas-appliqué''', ook wel genoemd '''gelijmd glas''' of '''glasapplique''',genoemd is een techniek die in de [[glaskunst]] veelvuldig wordt toegepast, al of niet in combinatie met [[glasfusing]]. De termwerkwijze wordt vaak wordt gebruikt om grote [[glas]]oppervlaktes te kunnen versieren of een bepaalde figuratie mee te geven, waarbij de voorstelling en de wand doorzichtig blijft.
==Toepassing==
Vanaf de jaren 1960 zijn in Nederland vele glaswanden, glasgevels, muurdecoraties in deze techniek zijn op afstand opgehangengerealiseerd. Glas-appliqué heeft als voordeel dat gekleurde en uitgesneden glasvormen op allerlei manieren in het platte vlak verwerkt kunnen worden, zonder dat het glas verhit hoeft te worden. Daarom is het in tegenstellingmeer totdan [[glasblazen]] of [[glasfusing]] deeen idealeveel gebruikte techniek voor het maken van grote vlakke decoraties in glas,binnenals deonderdeel van moderne architectuur.
==Techniek==
De van te voren nauwkeurig uitgesneden en meestal verschillend gekleurde vormen van glas worden op een flexibele, doorzichtige kern van [[plexiglas]] gelijmd met een eveneens flexibele en doorzichtige glaslijm. Deze flexibiliteit is noodzakelijk om de aldus ontstane glasdecoratie bestand te laten zijn tegen interne spanningverschillen binnen de gebruikte materialen, of tegen spanning die ontstaat door temperatuurverschillen. Bovendien heeft de lijm de mogelijkheid om kleine verschillen in dikte van de gebruikte glaslagen op te vullen, zonder iets aan doorzichtigheid en transparantie te verliezen.
Vanaf de jaren 1980 begonnen [[kunstenaar]]s de glas-appliqué-methode ook te gebruiken voor het realiseren van zelfstandige glasbeelden. Ook hierbij wordt een plexiglas-kern gebruikt, waarop aan één of aan twee zijden daarvan de gekleurde, uitgesneden, platte glasvormen worden vastgelijmd. Wanneer tweebeide zijden van de kern worden gebruikt ontstaat er vanzelf de mogelijkheid om kleuren te gaan vermengenmengen door aan beideiedere zijdenkant een verschillende kleur te gebruiken. Het licht valt dwars door het gehele glazen beeld en zal zo beide kleurlagen met elkaar mengen. Om de gelijmde lagen een driedimensionale suggestie mee te geven worden er blanke brokken glas her en der op het gekleurde glas gelijmd,. dieDeze vanzijn tevoren zijn versmolten in deeen glas-oven om zo de scherpe randen en hoeken te verzachten van het blanke glas.
Vanaf de jaren 1990 wordt glas-appliqué steeds meer verdrongen door [[glasfusing]] en zanstralen[[zandstralen]], of het wordt het in combinatie met deze beide technieken toegepast. Kunstenaars die in die jaren zelfstandig veel glas-appliqué werken hebben uitgevoerd zijn o.a.onder meer [[Louis la Rooy]], [[Bert Grotjohann]], [[Jan Dijker]] en [[Daan Lemaire]].
