Nulallomorf: verschil tussen versies

Volgens sommige taalkundigen zoals [[Naomi Feldman]] is ook hier sprake van nulallomorfie, omdat de betreffende uitgang een onderliggende meervoudsuitgang is die alleen in de derde naamval aan de oppervlakte verschijnt<ref>[http://74.125.77.132/search?q=cache:AgH78rDX1PoJ:www.cog.brown.edu/~nfeldman/papers/Diplomarbeit.pdf+null+allomorph+german&cd=9&hl=nl&ct=clnk]</ref>. Vormen als ''Eiern'' en ''Kindern'' zouden dan Duitse [[stapelmeervoud]]en zijn. Volgens andere taalkundigen is de uitgang ''-n'' daarentegen een echte naamvalsuitgang en dus geen zichtbare [[alternantie (taalkunde)|alternant]] van een nulmorfeem<ref>[http://books.google.com/books?id=uhnj2VPP8rAC&pg=PA48&lpg=PA48&dq=%22dativ+plural+endung%22&source=bl&ots=AJE_o0wpgF&sig=yQRzKZ9YxZtujuxTGZo1u_giJjk&hl=nl&ei=G3DOSt6IMsnw-Qbnn9WRAw&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=3#v=onepage&q=%22dativ%20plural%20endung%22&f=fals]</ref>. Deze laatste verklaring lijkt het meest voor de hand liggend, aangezien de uitgang ''-n'' in grammaticaal opzicht deze rol volledig vervult en niet zoals een nulallomorf weglaatbaar is.