Slag bij Dorylaeum (1097): verschil tussen versies

{{Infobox Militair Conflict

|conflict = Slag van Dorylaeum

|caption =

|partof = [[Eerste Kruistocht]]

|combatant1 = Kruisvaarders

|combatant2 = Seltsjoek-Turken

|strength1 = 10.000-15.000

|strength2 = 25.000-30.000

De '''Slag van Dorylaeum''' vond plaats tijdens de [[Eerste Kruistocht]] op [[1 juli]] [[1097]], tussen de kruisvaarders en [[Seltsjoeken|Seltsjoek-Turken]] vlakbij [[Dorylaeum]] in [[Centraal-Anatolië]]. In die omgeving ligt nu de Turkse stad [[Eskişehir (stad)|Eskişehir]]

 

De kruisvaarders hadden het [[Beleg van Nicea]] op [[26 juni]] achter zich gelaten, met een gebroken vertrouwen in de Byzantijnen die hun bijstonden tijdens het langdurige beleg. Zij hadden de stad Nicea ingenomen buiten hun wetenschap om. Vervolgens werd de kruisvaart voortgezet en ontstond er het probleem van de bevoorrading, ze besloten zich in twee groepen op te splitsen. De eerste (de zwakkere groep) voorgaand onder leiding van [[Bohemund I van Taranto]], met zijn neef [[Tancred van Galilea|Tancred]], [[Robrecht II van Vlaanderen]] en [[Robert Curthose]]. en achteraan de groep van [[Godfried van Bouillon]] met zijn broers [[Boudewijn I van Jeruzalem|Boudewijn]] en [[Eustachius III van Boulogne|Eustachius]], [[Raymond IV van Toulouse]], [[Steven van Blois]] en [[Hugo I van Vermandois]].

 

De groep onder leiding van Bohemund, marcheerde al voor 3 dagen en sloegen hun kamp in de avond van 30 juni op bij de rivier ''Thymbres'' vlakbij de ruïnes van Dorylaeum.

 

Bij het opkomen van de zon de volgende dag [[1 juli]], stormde een lichte cavalerie het kamp van Bohemund binnen. Bohemund die niet verwachtte dat de Turken zo snel op deze manier zouden aanvallen, moest meteen orde op zaken stellen. Alle soldaten met harnas moesten de zwak bewapende soldaten afdekken door in een kring om de zwakkeren te gaan staan, dit lukte maar deels. Hierna liet de leider van de Seltsjoek-Turken, [[Kilij Arslan I]] zijn cavalerie terugtrekken, waarna hij zijn legioen van boogschutters inzette en het kamp onder vuur nam. Bohemund wist stand te houden doordat vele van zijn mensen harnassen en schilden droegen. Hierna stuurde Bohemund een boodschapper naar het kamp van Godfried en Raymond, die ten zuid-westen hun kamp hadden opgeslagen.

 

Na de middag gingen de Turken opnieuw over tot een zware cavalerie-aanval. De kruisvaarders werden hierdoor gedwongen zich terug te trekken naar de rivier ''Thymbres''. Daar wisten zij de aanval af te slaan doordat de paarden van de Turken dreigden weg te zakken in de rivierbedding. Door de Turken werden nu hun boogschutters ingezet. Rond die tijd slaagde Godfried van Bouillon erin met 50 ridders een bres slaan in de Moslim linie en bereikte daarmee het kamp van Bohemund. Zo ging dit maar door, telkens met circa 50 ridders net zolang totdat er een linie ontstond om een blok te maken. De genadeslag kwam toen Raymond van Toulouse en [[Adhemar van Monteil]] de Turken vanachter aanvielen. Op deze aanval hadden zij geen antwoord, waardoor de kruisvaarders konden zegevieren.

 

Na de slag vergaarden de kruisvaarders vele rijkdommen vooral dankzij de achtergelaten schat van Kilij Arslan I, die gevlucht was naar het oosten van zijn rijk. De kruisvaarders deden er daarna drie maanden over om heel Anatolië (Klein-Azië) te doorkruisen, waarna ze in oktober het [[Beleg van Antiochië]] begonnen.

 

* Albert van Aix - Historia Hierosolymitana

* Raymond van Aguliers - Historia francorum qui ceperunt Jerusalem

[[Categorie:Centraal-Anatolië]]

 

[[de:Schlacht von Doryläum (1097)]]

[[en:Battle of Dorylaeum]]