Thuisland (vaderland): verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 17:
* De [[Sovjet-Unie]] creëerde tussen 1920 en 1930 thuislanden voor sommige minderheden, inclusief de [[Wolga-Duitse ASSR]] en de [[Joodse Autonome Oblast]]. In het geval van de [[Wolga-Duitsers]]: hun thuisland werd later opgeheven en de inwoners werden [[deportatie|gedeporteerd]] naar [[Siberië]] of [[Kazachstan]].
* In Duitsland wordt thuisland vertaald met "Heimat", en dit werd door de [[nationaalsocialisme|nationaalsocialisten]] gezien als het kernland van het Germaanse ras. Deze nadruk op de "Heimat" tezamen met hun pan-Duitse aspiraties en hun antisemitisme hebben in ernstige mate de oorspronkelijk positieve waardering voor het begrip thuisland aangetast.
* Het [[zionisme]] is een internationale beweging en ideologie die een Joods thuisland of Joodse staat ondersteunt in het gebied waar in vroeger tijden de Joodse koninkrijken Israël en [[Judea]] lagen. De term verwijst naar de berg [[Zion]] waarmee [[Jeruzalem]] wordt aangeduid en werd voor het eerst gebruikt in 1890 door [[Nathan Birnbaum]]. Het heimwee naar Zion stamt al uit de tijd van de Joodse ballingschap in [[Babylonië]] die in de Bijbel wordt beschreven, maar de huidige vorm kwam pas na de Joodse [[diaspora|verstrooiing]] ten gevolge van de opstand van [[Bar Kochba]]. inEchter verbanddit Zionisme werd nooit actief beleeft maar was altijd eerder slechts een nostalgisch onderdeel van de religie. Pas na de Russische [[pogroms]] van de 19e eeuw werd het Zionisme een actief gevoeld verlangen met een daarbij horende activistische beweging. Het zionisme komt voort uit het joodse geloof in een Joods volk hoewel het huidige "Joodse" volk zijn oorsprong voor een groot deel niet vindt in dit oorspronkelijke bijbelse volk maar heel andere, vaak ook niet-Semitische wortels heeft.
* De periode van [[apartheid]] in [[Zuid-Afrika]], gaf aan het concept thuisland een afwijkende betekenis. Deze "Thuislande" werden wel langs ethnische grenzen bepaald maar de geografische grenzen kwamen niet overeen met de oorspronkelijke grenzen van de vader- en moederlanden van de Bantoe bevolking. De blanke regering had ongeveer 13% van het land aangewezen voor de bewoning door zwarte in stammen georganiseerde bevolking. Deze "Thuislande" waren officieel bekend onder de naam "[[Bantoestan]]". Blanken en andere niet-zwarten konden in deze gebieden geen land bezitten of er wonen. Vanaf 1948 kregen deze thuislanden een toenemende mate van onafhankelijkheid toegekend. Vanaf 1976 kregen enige van deze gebieden volledige onafhankelijkheid. Vier daarvan werden wel door Zuid-Afrika zelf, maar niet door andere landen, als onafhankelijke naties erkend.