Nigel Mansell: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k robot Erbij: gl:Nigel Mansell; cosmetische veranderingen |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 4:
'''Nigel Ernest James Mansell''' ([[Upton-upon-Severn]], [[8 augustus]] [[1953]]) is een [[Verenigd Koninkrijk|Brits]] oud-autocoureur. Hij heeft onder andere van 1980 tot en met 1995 in de [[Formule 1]]-klasse gereden, en werd in 1992 [[wereldkampioen]].
Mansell werd geboren in de plaats Upton-upon-Severn in [[Engeland]] en groeide op in [[Birmingham (Engeland)|Birmingham]]. Op zijn 15e jaar begon hij te racen en in [[1977]] werd hij Brits Formule Ford kampioen. In 1978 en 1979 was hij als coureur actief in de Formule 3. Zijn rijstijl en talent werden opgemerkt door [[Colin Chapman]] die destijds teambaas van Lotus was, en hij mocht testrijder worden bij het team in 1979. Zijn carrière in de Formule 1-klasse begon in [[1980]] toen hij voor het [[Lotus (Formule 1)|Lotus]] team ging rijden; hij deed dat tot en met het jaar 1984. In [[1985]] maakte Mansell de overstap naar het team van [[Williams F1|Williams]] en boekte hij zijn eerste twee Grand Prix-zeges
De volgende twee jaren werd Mansell vicewereldkampioen. In de laatste race van het seizoen [[1986]] had Mansell nog kans om de titel te bemachtigen, maar een klapband (bij de laatste Grand Prix van het seizoen op het circuit van Adelaide in Australië) verhinderde dat, daardoor werd [[Alain Prost]] wereldkampioen met zijn [[McLaren F1 (auto)|McLaren]].
Ook in 1987 miste hij op een haar de wereldtitel. Een losgekomen wielmoer voorkwam dat Mansell de Grand Prix van [[Hongarije]] won die daardoor gewonnen werd door zijn ploegmaat [[Nelson Piquet]]. Had hij ook deze race gewonnen, dan zouden beide piloten met hetzelfde puntenaantal het seizoen 1987 beëindigd hebben doch zou de wereldtitel naar Mansell gegaan zijn omwille van meer gerealiseerde Grand Prix overwinningen.
Na een slecht seizoen in [[1988]] ging Mansell voor het fameuze [[Scuderia Ferrari|Ferrari]] team rijden en hij wint prompt de eerste race van het seizoen. In de twee jaar dat hij voor Ferrari uitkwam werd hij 4e en 5e respectievelijk in het kampioenschap. De ''Tifosi'', de Ferrari aanhangers in [[Italië]] gaven hem de bijnaam ''Il Leone'' voor zijn agressieve rijstijl.▼
▲Na een slecht seizoen in [[1988]] ging Mansell voor het fameuze [[Scuderia Ferrari|Ferrari]] team rijden en won hij
In [[1991]] keerde Mansell terug bij het team van Williams en moest hij door onnoemelijke pech (vooral in [[Canada]] en [[Portugal]] waar hij tweemaal uitviel terwijl hij de race leidde) de titel nog aan [[Ayrton Senna]] laten. Het daaropvolgende jaar 1992 behaalde hij de [[Lijst van wereldkampioenen Formule 1|wereldtitel Formule 1]] door het (toenmalige) record van 9 overwinningen te behalen. Ook haalde 14 keer de pole position op 16 wedstrijden. Dat record staat nog steeds. Vooral door het gedrag van [[Alain Prost]] die al vroeg in 1992 een contract voor 1993 tekende bij Williams en zijn veto stelde tegen hem, hield Mansell tijdens een druk bijgewoonde persconferentie vlak voor de Grand Prix van [[Italië]] de eer aan zichzelf en kondigde hij aan op het einde van het seizoen 1992 uit de Formule 1 te stappen. Minder dan één week later maakte hij reeds bekend dat hij getekend had voor het Newman-Haas team in de Amerikaanse [[CART]].
In [[1993]] maakte Mansell de overstap naar de [[CART]] races in de [[Verenigde Staten]] waar hij wederom zijn eerste race won. Vier andere overwinningen en een derde plaats bij de [[Indianapolis 500]] bezorgen hem de titel in dat jaar, de enige keer dat iemand gelijktijdig zowel Formule 1 kampioen als ''CART'' kampioen was. ▼
▲In [[1993]] maakte Mansell
In [[1994]] keerde Mansell voor vier races terug bij het team van Williams, als vervanger van [[Ayrton Senna]] die dat jaar verongelukte in de GP van [[San Marino]]. Teamgenoot was [[Damon Hill]], die in een felle titelstrijd was gewikkeld met [[Michael Schumacher]]. Door het uitvallen van deze beide rijders in de laatste Grand Prix won Mansell zowaar nog de seizoensfinale in [[Adelaide]]; Michael Schumacher werd Formule 1 wereldkampioen.▼
▲In [[1994]] keerde Mansell voor vier races terug bij het team van Williams, als vervanger van [[Ayrton Senna]] die dat jaar verongelukte in de
Voor [[1995]] verkoos [[Frank Williams]] het jonge talent [[David Coulthard]] die al in 1994 een aantal races tweede rijder bij Williams was, boven de ervaren Mansell. Mansell kreeg echter wel een contract bij [[McLaren F1 (raceteam)|McLaren]], maar dat leidde niet tot het gewenste resultaat. De wagen was te krap voor hem, waarop het team besloot om in 33 dagen een compleet nieuwe monocoque te bouwen. Omdat deze wagen te krap was werd hij voor de eerste twee races tijdelijk vervangen door [[Mark Blundell]]. Uiteindelijk heeft Mansell maar 3 races gereden voor McLaren, waarbij zijn optredens in vergelijking met die van [[Mika Hakkinen]] beneden de maat waren. ▼
▲Voor [[1995]] verkoos [[Frank Williams]] het jonge talent [[David Coulthard]] die al in 1994 een aantal races tweede rijder bij Williams was, boven de ervaren Mansell. Mansell kreeg echter wel een contract bij [[McLaren F1 (raceteam)|McLaren]], maar dat leidde niet tot het gewenste resultaat. De wagen was te krap voor hem, waarop het team besloot om in 33 dagen een compleet nieuwe monocoque te bouwen.
Mansell reed nog enkele races na zijn succes in [[CART]]. In 1998 maakt hij een comeback in de racerij door een seizoen te rijden in het [[BTCC]] kampioenschap met een [[Ford Mondeo]]. In het jaar [[2005]] won hij de eerste race in de [[Grand Prix Masters]] serie in [[Circuit Kyalami|Kyalami]]. Hij is ook te gast geweest bij het populaire autoprogramma [[Top Gear]].▼
▲Mansell reed nog enkele races na zijn succes in [[CART]]. In 1998
== Eigen game ==
| |||