Filips de Goede liet het hier niet bij zitten. In mei van het jaar 1428 begon hij met het beleg van Gouda door een enorme Bourgondische troepenmachtlegermacht aan te werfen en marcheerde vervolgens naar het hof van FilipsJacoba. Aan drie kanten waswerd Gouda omsingeld door tentenkampen, terwijl aan de rivierzijde bij het kasteel de kapersvloot van Willem van Brederode als enig steunpunt lag. Jacoba stuurde bode's naar [[Jan van Montfoort]] en naar bisschop [[Rudolf van Diepholt]], waarmee ze in maart 1427 een verond had gesloten, om steun te verkrijgen. Het leger van Filips was te groot om te verslaan, waarna Jacoba na ruim een maand stand te hebben gehouden over ging tot caputulatie.
Net verlaten door haar man [[HumphfreyHumphrey van GlouchesterGloucester]] tekende Jacoba uiteindelijk op [[3 juli]] [[1428]] de vrede met Filips van Bourgondië. In het verdrag, genaamd de [[Zoen van Delft]], behield zij haar titel Gravin van Holland, Zeeland en Henegouwen en erkende zij Filips als erfgenaam en regent.
==Referenties==
* J. A. M. Y. Bos-Rops, 1993, Graven op zoek naar geld: de inkomsten van de graven van Holland.
* Hanno Brand, Over macht en overwicht: stedelijke elites in Leiden.
* Hans van Woerkom, biografie over Jacoba van Beieren
